هدف پژوهش حاضر تعيين اثربخشي درمان تحليل رفتار متقابل بر حالات شخصيتي، عزت نفس و نشانگان باليني افراد دچار شکست عاطفي بود. بررسي حاضر به روش طرح نيمه آزمايشي تک موردي و از نوع خط پايه چندگانه انجام شد. بدين منظور پنج مراجع دختر به شيوه نمونه گيري هدفمند انتخاب شده و تحت درمان تحليل رفتار متقابل قرار گرفتند. مراجعين در مرحله پيش از درمان (خط پايه) و در طي جلسه هاي اول، هفتم، هشتم، و جلسه آخر (جلسه چهاردهم) و مراحل پيگيري سه ماهه و شش ماهه پرسشنامه هاي ضربه عشق، BDI-II، عزت نفس، GHQ-28، نوع عملکرد پس از شکست عاطفي، DASS-21، و PAC را تکميل کردند. همچنين در مرحله پيش از درمان، پرسشنامه ميلون-3 را براي شناسايي الگوهاي باليني شخصيت کامل کردند. براي تحليل داده ها از دو روش معناداري باليني و شاخص درصد بهبودي استفاده شد. نتايج نشان داد که درمان تحليل رفتار متقابل بر حالات شخصيتي، عزت نفس و نشانگان باليني افراد دچار شکست عاطفي اثربخش بوده، و مراجع پس از پايان درمان از حالات شخصيتي «بالغ» و «والد حمايت کننده» خود بيشتر استفاده مي کرده است. درمان تحليل رفتار متقابل با توجه به فرآيند درماني - تکنيکي که دارد در بهبود علائم مرضي دانشجويان داراي شکست عاطفي از اثربخشي مناسبي دارد

هدف از اين پژوهش، تبيين نقش واسطه گري سبک هاي مقابله اي در رابطه هوش هيجاني با رضايت از زندگي در زنان داراي مشکلات خانوادگي بود. جامعه آماري زنان مراجعه کننده به مراکزهاي مشاوره در سطح شهر شيراز بودند، که از بين مراکز ده مرکز به صورت تصادفي انتخاب شدند. و تمامي زناني که در يک فاصله زماني 3 ماهه (آبان تا آخر دي ماه) به دليل مشکلات خانوادگي به اين مراکز مراجعه کرده بودند و حاضر به همکاري شدند، 150 نفر مي شدند، که به عنوان نمونه آماري در اين پژوهش شرکت داده شدند. طرح اين پژوهش از نوع همبستگي بود. داده ها از راه پرسشنامه رضايت از زندگي دينر، پرسشنامه هوش هيجاني شاتو پرسشنامه سبک هاي مقابله اي موس و بيلينگز و الاه جمع آوري و مورد تحليل آماري قرار گرفت. يافته ها نشان داد سبک هاي مقابله اي نقش واسطه گري معناداري در رابطه هوش هيجاني و رضايت از زندگي ايفا نکرد

اين پژوهش، با هدف اثربخشي بازي درماني کودک محور بر اضطراب و افسردگي کودکان دختر داراي اختلال اضطراب و افسردگي در دوره دبستان انجام گرفته است. طرح پژوهش از نوع آزمايشي پيش آزمون - پس آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماري پژوهش شامل همه دانش آموزان دختر داراي اختلال افسردگي و اضطراب مقطع دبستان آموزش و پرورش شهر اصفهان در سال تحصيلي 91 - 90 بود. بمنظور انجام اين پژوهش، 30 دانش آموز با نشانگان افسردگي و 30 دانش آموز با نشانگان اضطراب از بين اين کودکان، به شيوه نمونه گيري تصادفي خوشه اي انتخاب و با گمارش تصادفي در گروه هاي آزمايشي و گواه گمارده شدند (15 دانش آموز داراي اضطراب در گروه آزمايشي اول، 15 دانش آموز داراي اضطراب در گروه گواه اول، 15 دانش آموز داراي افسردگي در گروه آزمايش دوم و 15 دانش آموز داراي اختلال افسردگي در گروه گواه دوم). ابزارهاي مورد استفاده عبارت از پرسش نامه افسردگي کودکان (CDI)، پرسشنامه تشخيص اختلالات مرتبط با اضطراب کودکان(SCARED)  بود. مداخلات مربوط به بازي درماني بر روي گروه هاي آزمايش به صورت جدا از هم انجام گرفت. داده هاي بدست آمده با روش آماري تحليل کواريانس مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. نتايج پژوهش نشان داد که مداخله بازي درماني بر کاهش نشانه هاي افسردگي و اضطراب کودکان داراي اختلال افسردگي و اضطراب موثر بود

روش شناسي جديدي که از تلفيق روش هاي کمي و کيفي تشکيل شده را «روش تلفيقي» نام نهاده اند. پس از آنکه انتقادات فراواني به «روش کمي» وارد شد، جنبش دوم روش شناسي با عنوان «روش کيفي» در دهه هاي 90 - 1970 ميلادي گسترش يافت. اين روش شناسي بر خلاف روش شناسي اول که به کميت گرايي و تجربه گرايي بها مي داد، بيش تر بر آن شد تا نواقص و ايرادات وارده بر روش شناسي اول (که تا دهه 1970 اين روش شناسي غالب بود)، عدم توانمندي آن در پرداختن به ابعاد انساني و کيفيت واقعيت هاي حياتي انساني بود را رفع نمايد. جنگ پارادايمي بين محققان کمي (اثبات گرايي و پسااثبات گرايي) و کيفي (تفسيرگرايي، انتقادگرايي، فمنيسم و پست مدرنيسم) باعث شد که علوم اجتماعي به دنبال پارادايم جديدي بيفتد. جنبش سوم روش شناسي، بر اين اساس شکل گرفت که جهان واقعي را تنها از راه يک روش علمي (اثباتي يا تفسيري) نمي توان شناخت. لذا، به ترکيب دو جنبش روش شناسي کمي و کيفي مي پردازد. از دهه 1990 ميلادي موج سوم روش شناسي، «روش شناسي ترکيبي يا تلفيقي» نام گرفت.

هدف اين مقاله ساخت و اعتباريابي مقياس علاقه اجتماعي بود. علاقه اجتماعي به معناي علاقه به نوع بشر و نيازها و نگراني هاي ديگران است. روش پژوهش به صورت پيمايشي است که با استفاده از پرسشنامه محقق ساخته انجام شده و جامعه آماري اين پژوهش شامل جوانان شهر شيراز مي باشد. روش نمونه گيري به صورت خوشه اي مرحله اي و تعداد حجم نمونه 457 نفر است. در اين پژوهش ابتدا روايي صوري و محتوايي پرسشنامه با استفاده از نظر متخصصان تاييد گرديده سپس با روش تحليل عاملي اکتشافي پرسشنامه علاقه اجتماعي مشتمل بر 4 عامل و 27 ماده ساخته شده است که بر روي عامل اول (بهزيستي و رفاه ديگران)، 8 ماده، بر روي عامل دوم (همدلي) 6 ماده، بر روي عامل سوم (تعامل با ديگران) 6 ماده و عامل چهارم پرسش هاي واگرا (بهزيستي و رفاه خود) 7 ماده قرار گرفته است. پايايي اين پرسشنامه بر اساس آلفاي کرونباخ و روش دونيمه کردن بررسي شد که نتيجه رضايت بخش بود، هم چنين روايي سازه اي اين پرسشنامه بوسيله دو فرضيه بررسي گرديد. اين فرضيه ها، رابطه بين مذهب و سن با علاقه اجتماعي را تبيين مي کردند که يافته ها رابطه مثبت و معني داري را نشان دادند و هر دو فرضيه تاييد گرديد. به علاوه، با استفاده از تحليل عاملي تاييدي متغير مکنون علاقه اجتماعي با چهار خرده مقياس داراي برازندگي بوده است. نتايج اين مطالعه نشان مي دهند که پرسشنامه علاقه اجتماعي از روايي وپايايي بسيار رضايت بخشي برخوردار است و درنتيجه مي تواند ابزار مناسبي براي ارزيابي علاقه اجتماعي باشد.

اين پژوهش، با هدف تعيين اثرسبک هاي هويت بر افسردگي، اضطراب و استرس دانشجويان از راه تعهد هويت انجام شد. اين پژوهش يک پژوهش همبستگي است، که در جامعه دانشجويان کارشناسي سال دوم دانشگاه تهران انجام شد. نمونه شامل 150 دانشجو با ميانگين سني 20.09 و انحراف استاندارد 1.13 سال بود، که به روش نمونه گيري خوشه اي انتخاب شدند. آنان به سياهه سبک هويت(ISI-4)  و مقياس افسردگي، اضطراب و استرس  (DASS)پاسخ دادند. تحليل مسير نشان داد که سبک هاي اطلاعاتي و هنجاري داراي اثر مستقيم مثبت و سبک آشفته - اجتنابي داراي اثر مستقيم منفي و معنادار بر تعهد هويت است. اثر مستقيم تعهد هويت بر افسردگي و اضطراب منفي و معنادار و بر استرس منفي و غيرمعنادار است. اثر غيرمستقيم سبک هاي اطلاعاتي و هنجاري از راه تعهد هويت بر افسردگي منفي و معنادار و اثر غيرمستقيم سبک آشفته - اجتنابي مثبت و معنادار است. هم چنين سبک هاي داده اي و هنجاري از راه تعهد هويت بر اضطراب اثر غيرمستقيم منفي و معنادار دارند و اثر غيرمستقيم سبک آشفته - اجتنابي بر اضطراب مثبت و معنادار است. هيچ يک از اثرات غيرمستقيم سبک هاي هويت بر استرس معنادار نبود. به گونه کلي يافته ها واسطه گري تعهد هويت در اثر سبک هاي هويت بر سلامت روان دانشجويان را تاييد مي کند. بر اساس يافته ها، تدارک محيط هاي دانشگاهي به صورتي که امکان کاوشگري بيش تري براي دانشجويان فراهم آورد مي تواند منجر به تعهد هويت بيش تر و در پي آن کاهش مشکلات روان شناختي دانشجويان شود

عشق يکي از موضوع هاي مهمي است که در چند دهه گذشته در روان شناسي اجتماعي مطرح شده و فرايندي است که از راه آن انسان ها جذب هم ديگر مي شوند. اين مطالعه با هدف مقايسه سبک هاي عشق ورزي در دانشجويان انجام گرفت. 280 دانشجو از ميان دانشجويان دانشگاه شهيد چمران اهواز به روش نمونه گيري تصادفي چند مرحله اي بر اساس جدول کرجسي و مورگان انتخاب شدند و مقياس سبک هاي عشق ورزي هندريک و همکاران را تکميل نمودند. ضريب پايايي آلفاي کرونباخ اين مقياس رضايت بخش و ضريب روايي همگرا اين مقياس با مقياس عشق پرشور هاتقيلد و اسپريچر معني دار بود. آزمون t-test گروه هاي مستقل نشان داد که بين دانشجويان دختر و پسر در سبک هاي عشق ورزي پراگما و اگيپ تفاوت معني دار وجود دارد (دختران در سبک عشق پراگما و پسران در سبک عشق اگيپ)، اما بين دو جنس در سبک هاي عشق اروس، لودوس، استورگ و مانيا تفاوتي مشاهده نشد

عرفان اسلامي به عنوان يکي از مهمترين و پرنفوذترين نحله هاي فکري مسلمانان در طول تاريخ، مکتبي است که به صراحت از عشق صحبت به ميان مي آورد. موضوع عشق مجازي و و حقيقي و نقش آن در معرفت و رشد و تعالي انسان و رسيدن انسان به خداوند، ازجمله ارکان بنيادي عرفان اسلامي به حساب مي آيد. از سوي ديگر چنين به نظر مي آيد که طريقت عرفان، سير انفسي و کاملا فردي است و به تبع آن به مناسبات و روابط اجتماعي ارتباط چنداني ندارد. اين در حالي است که تامل در مفهوم عشق و سير آن از مجازي به حقيقي، اشتباه اين برداشت را نشان مي دهد. لذا با توجه به اينکه ازدواج و نهاد خانواده ازجمله مهمترين، گسترده ترين و نخستين شکل تعامل اجتماعي بشمار مي رود، اين پرسش قابل طرح است که بين عرفان اسلامي و ازدواج و خانواده چه نسبتي را مي توان در نظر گرفت؟ با توجه به اين مساله، هدف از اين مطالعه عبارت است از استنتاج تلويحات عرفان اسلامي در حيطه روانشناسي ازدواج و خانواده. با در نظر گرفتن اين هدف، پرسش اين مطالعه عبارت است از اينکه دلالت هاي عرفان اسلامي در حيطه روانشناسي ازدواج و خانواده چه هستند؟روش اين پژوهش عبارت است از روش تحليلي –استنتاجي که از زمره روش هاي مطالعات فلسفي به حساب مي آيد. نتايج اين پژوهش حکايت از آن دارند که مطابق با نگاه عرفان اسلامي، بنيان ازدواج و تشکيل خانواده، پديدآيي عشق و رشد آن است. به ديگر سخن، ازدواج و خانواده محملي براي سير عشق از مجاز به حقيقت مي باشد. از سوي ديگر، عشق در ازدواج و خانواده، بستر مناسبي را براي آگاهي از خلال توجه به ديگري فراهم مي آورد. خودشناسي نيز مقدمه آگاهي بشمار مي رود

هدف اصلي اين پژوهش، بررسي ويژگي هاي روانسنجي نسخه فارسي پرسشنامه پذيرش و عمل– نسخه دوم بود. پس از ترجمه و ترجمه برگردان پرسشنامه، داده هاي پژوهش در سه مرحله جمع آوري شد. در مرحله اول، 195 نفر از دانشجويان دانشگاه تهران و علوم پزشکي به پرسشنامه پذيرش و عمل پاسخ دادند. در مرحله دوم، افراد ساکن شهر تهران (n=158) به پرسشنامه اضطراب بک، پرسشنامه افسردگي بک- نسخه دوم، مقياس مشکل در تنظيم هيجان پاسخ دادند. در مرحله سوم دو گروه بيماران مبتلا به اختلال افسردگي (n=30) و اختلال اضطراب فراگير (n=30) به پرسشنامه-هاي پژوهش پاسخ دادند. تحليل عاملي اکتشافي 2 عامل اجتناب از تجارب هيجاني و کنترل روي زندگي را گزارش دادند. هم چنين همساني دروني و ضريب تنصيف پرسشنامه در هر چهار گروه رضايت بخش بود (0.89-0.71). به علاوه، اجتناب تجربي از هيجان با نشانه هاي افسردگي و اضطراب، مشکل در تنظيم هيجان و شاخص هاي ناراحتي در پرسش نامه سلامت روان رابطه معني داري را نشان داد. هم چنين، نتيجه روايي افتراقي نشان داد عامل اجتناب از تجارب هيجاني در دو گروه باليني و غيرباليني تفاوت معني داري دارد، ولي عامل کنترل روي زندگي تفاوت معني داري در دو گروه نشان نداد. اين پژوهش شواهد نويدبخشي را در مورد قابليت کاربرد نسخه فارسي پرسشنامه پذيرش و عمل در جمعيت عمومي ايران و افراد مبتلا به اختلال افسردگي و اختلال اضطراب فراگير فرآهم مي آورد

يکي از مفاهيم ضروري مورد بحث دنياي پيچيده انسان که قدمتي به بلنداي هستي دارد، مفهوم سلامت است. هدف اين پژوهش، تعيين اثر بخشي روش تئاتر درماني بر سلامت روان زنان مطلقه بود. اين پژوهش از نوع پژوهش آزمايشي با گروه هاي گواه و آزمايش است. جامعه آماري تمامي زنان مطلقه شهرستان لامرد بودند که از راه فراخوان دعوت شده بودند، تا براي شرکت در کلاس هاي آموزشي به هسته مشاوره و شبکه هاي بهداشت شهرستان مراجعه کنند. براي نمونه گيري، با روش نمونه گيري تصادفي ساده، از بين متقاضيان، پس از گرفتن تعهد جهت شرکت کردن و باقي ماندن تا آخرين جلسه، 30 نفر انتخاب شده و به گونه تصادفي به دو گروه آزمايش و کنترل تقسيم شدند. ابتدا دو گروه پرسشنامه سلامت عمومي گلدبرگ و هيلر را تکميل کردند. سپس براي گروه آزمايش 8 جلسه تئاتر درماني اجرا شده و در نهايت، پس آزمون براي گروه ها اجرا و نتايج با استفاده از نرم افزار spss با هم مقايسه شدند، نشان داد که تئاتر درماني درماني بر سلامت عمومي زنان مطلقه تاثير گذاشته و باعث کاهش علايم جسماني، اضطراب و اختلال خواب و اختلال در کارکرد اجتماعي و افسردگي شديد آنها شده است. تئاتر درماني روش مناسبي جهت افزايش سلامت روان زنان مطلقه است. با علم به شيوع بالاي طلاق و تبعات رواني آن پيشنهاد مي شود از اين روش براي کاهش پيامدهاي روحي رواني طلاق و درمان ديگر مشکلات و مسائل به کار گرفته شود