پرسشنامه کمال گرایی هیل توسط هیل و همکاران(2004) ساخته شد و توسط جمشیدی و همکاران (1388) در جامعه ایرانی هنجاریابی گردید. پرسشنامه کمال گرایی هیل دارای دو بعد کلی کمال گرایی مثبت(سازگارانه) و کمال گرایی منفی(ناسازگارانه) و شش خرده مقیاس تلقی منفی از خود، نظم و سازماندهی، هدفمندی، ادراک فشار از سوی والدین، تلاش برای عالی بودن و معیار های بالا برای دیگران، می باشد؛ به این صورت که خرده مقیاسهای نظم و سازماندهی، هدفمندی و تلاش برای عالی بودن بعنوان کمال گرایی مثبت و خرده مقیاسهای تلقی منفی از خود، ادراک فشار از سوی والدین و معیار های بالا برای دیگران بعنوان کمال گرایی منفی  در نظر گرفته می شوند.

هیل و همکاران، (2004) گزارش دادند که همسانی درونی پرسشنامه کمال گرایی هیل و همکاران بالا است که طیفی از 83/0 تا 91/0 برای همه خرده مقیاسها را در بر می گیرد(لول و لیمکی[15]، 2009). در پژوهش جمشیدی و همکاران (1388) ضریب پایایی کل پرسشنامه کمال گرایی هیل و همکاراناز روش آلفای کرونباخ 89/0 بود و برای بررسی روایی مقیاس از تحلیل عاملی با روش مولفه های اصلی و چرخش واریماکس استفاده گردید. نتایج حاکی از آن بود که مقیاس مذکور مشتمل بر 6 عامل می باشد.

پرسشنامه کمال گرایی هیل و همکاران به همراه روش نمره گذاری، تفکیک مولفه ها همراه با 59 مقاله انگلیسی و فارسی آماده شده است که به محض پرداخت لینک دانلود آن در اختیار شما قرار می گیرد.

1. من تنها زمانی احساس رضایت می کنم که تکالیفم را کامل و بی نقص انجام داده باشم و نتایج عالی بدست آورم.

2. من به توصیه های دیگران در مورد خودم خیلی حساس هستم.

3. وقتی کیفیت کار اطرافیانم با معیارهای من هماهنگ نباشد، معمولا به آنها گوشزد می کنم.

4. من آدم فوق العاده منظمی هستم.

5. قبل از تصمیم گیری، همه راه حلها را بدقت بررسی می کنم.

6. اگر اشتباه کنم، در نظر دیگران کوچک خواهم شد.

7. احساس می کنم والدینم اصرار دارند که من در همه زمینه ها، بهترین باشم.

8. اگر در انجام کاری نتوانم نتایج عالی و کامل کسب کنم، مدت زیادی ناراحتی حاصل از آن در ذهنم باقی می ماند.

9. من تمام نیروی خود را برای رسیدن به نتایج کامل و بی نقص صرف می کنم.

10. وقتی نتایج کار خود را با دیگران مقایسه می کنم، اغلب احساس بی لیاقتی می کنم.

11. وقتی اطرافیانم کارها را با کیفیتی که من انتظار دارم انجام نمی دهند، ناراحت می شوم.

12. من اعتقاد دارم که هر چیزی باید سر جای خودش قرار گیرد.

13. من بخشی از وقتم را صرف برنامه ریزی برای کارهایم می کنم.

14. وقتی در انجام تکلیفی شکست می خورم، خیلی احساس شرمندگی می کنم.

15. والدینم از من انتظار دارند که به اهداف خیلی بالایی برسم و موفقیت زیادی کسب کنم.

16. من نمی توانم کاری را نیمه کاره رها کنم.

17. من از آدمهایی که خوب کار نمی کنند و بعد بهانه تراشی می کنند، بدم می آید.

18. فکر می کنم که آدم مرتب و منظمی هستم.

19. اغلب تصمیم هایم را بعد از فکر کردن بسیار می گیرم.

20. وقتی اشتباه می کنم، خیلی ناراحت می شوم.

21. والدینم به سختی از من راضی می شوند

22. وقتی اشتباهی از من سر بزند، احساس می کنم تمام آن روزم خراب شده است.

23. فکر می کنم باید در هر زمینه ای بهترین باشم.

24. من همیشه دوست دارم دیگران کارهای مرا مورد تایید قرار داده و از من تعریف کنند.

25. من دوست دارم همیشه مرتب و منظم باشم.

26. من همیشه اول خوب فکر می کنم، بعد تصمیم می گیرم که چکار کنم و دنبال چه هدفی باشم.

27. اگر اشتباه کنم و کسی به من بگوید اشتباه می کنی، احساس بی ارزشی می کنم.

28. اگر حرف بی معنی بزنم یا کار بیهوده ای انجام دهم تمام روز به آن فکر میکنم و ناراحت میشوم.

29. من از خودم انتظار دارم به نتایج خیلی مطلوبی دست یابم.

30. من خیلی کم حرف میزنم؛ زیرا نمی خواهم اشتباه کنم.

31. اغلب اتاق خود را تمیز و مرتب نگه می دارم.

32. قبل از انجام هر عملی ابتدا مدت زیادی صرف برنامه ریزی می کنم و نقشه می ریزم.

33. روز به روز بیشتر احساس می کنم که باید کارها را درست تر انجام دهم.

34. وقتی اشتباهی از من سر می زند، نمی توانم ناراحتی حاصل حاصل از آن را از ذهنم بیرون کنم.

35. من احساس می کنم هر کاری را باید به بهترین نحو انجام دهم.

36. اغلب دلواپس این مسئله هستم که دیگران در مورد من چطور فکر می کنند.

37. وقتی اطرافیانم از روی بی دقتی اشتباه می کنند، تحمل خود را از دست می دهم و عصبانی می شوم.

38. وقتی از چیزی استفاده می کنم، بلافاصله آن را سرجایش می گذارم تا همه چیز مرتب باشد.

39. قبل از هر عملی ابتدا مدت زیادی در مورد چگونگی انجام آن فکر می کنم.

40. از نظر من اشتباه کردن یعنی شکست خوردن.

41. حس می کنم والدینم فشار زیادی بر من وارد می کنند تا موفق شوم.

42. من اغلب می ترسم که مردم حرفهای مرا خوب نفهمند و بد برداشت کنند

43. وقتی اطرافیانم اشتباه می کنند، من احساس ناراحتی و ناکامی می کنم.

44. کمد و سایر وسایلم مرتب و منظم است.

45. من یکباره و بدون تفکر قبلی تصمیم نمی گیرم.

46. به نظر من اشتباه کردن نشانه حماقت است.

47. حس می کنم والدینم از من انتظار دارند که آدم کاملی باشم و در همه زمینه ها عالی عمل کنم.

48. محل مطالعه من اغلب اوقات مرتب و منظم است.

49. وقتی اشتباه بزرگی از من سر می زند احساس می کنم که آدم بدردنخوری هستم.

50. والدینم عقیده دارند که به هر قیمتی که شده باید بهترین نمره ها را بگیرم و بهترین نتایج را کسب کنم.

51. من همیشه نگران این موضوع هستم که دیگران در مورد من چطور قضاوت می کنند.