هدف: هدف پژوهش حاضر بررسي کارآيي درمان‌هاي مبتني بر پذيرش و تعهد انطباق يافته زوجي، زوج درماني رفتاري يکپارچه‌نگربر کاهش علائم نگراني و ناسازگاري زناشويي، زنهاي داراي آشفتگي زناشويي و اختلال اضطراب فراگير بود. بدين منظور شش نفر از زنان مبتلا به اختلال اضطراب فراگير و همسران شان که آشفتگي زناشويي نيز داشتند با روش نمونه گيري هدفمند انتخاب شدند.

روش: دراين پژوهش ازطرح تجربي تكموردي ازنوع خط پايه چندگانه ناهمزمان استفاده شد. کارآيي پروتکل درمان‌هاي مبتني بر پذيرش و تعهد انطباق يافته زوجي، زوج درماني رفتاري يکپارچه نگردر طي سه مرحله مداخله (خط پايه، درمان 16 جلسه اي و پي گيري 3 ماهه) با استفاده از پرسشنامه نگراني ايالت پنسيلوانيا (PSWQ)، نسخه چهارم پرسشنامه اختلال اضطراب فراگير (GADQ-ΙV)، مقياس سازگاري دونفره(DAS) و پرسشنامه پذيرش و عمل (AAQ) مورد بررسي قرار گرفت.داده­ ها به روش ترسيم ديداري، شاخص تغيير پايا(RCI)و فرمول درصد بهبودي تحليل شدند.

یافته‌ها: نتايج نشان داد كه هر دو درمان بر آماج هاي درمان تاثیر مثبتی گذاشته بودند. هم چنین درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد انطباق یافته زوجی کارآیی بیشتری نسبت به زوج درمانی رفتاری یکپارچه نگرنشان داد.  

 نتيجه ‏گيري: نتايج نشان داد كه هر دو درمان بر آماج هاي درمان تاثير مثبتي گذاشته بودند. هم چنين درمان مبتني بر پذيرش و تعهد انطباق يافته زوجي کارآيي بيشتري نسبت به زوج درماني رفتاري يکپارچه نگرنشان داد.

The Effectiveness of Empathy Skill Trainingto the Group on Increasing Intimacy Couples

هدف: يکي از اهداف اصلي تحقيقات درباره روابط بين زوج‏ها پيش‏بيني رضايت زناشويي با مشخص کردن عواملي است که بر کيفيت تعامل بين زوج ‏ها تأثير مي‏ گذارد. پژوهش حاضر باهدف تعیین رابطه سبک‌های دلبستگی و بخشش با رضایت زناشویی در زوج ‏ها انجام شده است.

روش: روش پژوهش از نوع همبستگی استفاده شده است. به این منظور از بین زوج‏های شهرستان ماسال، 75 زوج (150n=) به روش نمونه‏گیری در دسترس انتخاب شدند. ابزارهای جمع ‏آوری اطلاعات سه پرسشنامه سبک‌های دلبستگی بزرگسالان کالینز و رید، بخشش انرایت و مقیاس رضایت زناشویی اینریچ بود که روایی و اعتبار هر سه مورد تأیید قرار گرفته است. داده‏ های به‌دست آمده با استفاده از روش‏های آماری ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون گام‌به‌گام و با بهره‌گیری از نرم‌افزار 16 SPSSتحليل شدند.

يافته ‏ها: تحلیل داده‏ ها نشان داد که بین سبک‌های دلبستگی اجتنابی و اضطرابی و رضایت زناشویی رابطه منفی، بین سبک دلبستگی ایمن و رضایت زناشویی رابطه مثبت و همچنین بین بخشش و رضایت زناشویی رابطه مثبت معناداری وجود دارد (01/0P≤). علاوه بر این پژوهش نشان داد که سبک‌های دلبستگی و بخشش به میزان 28 درصد، واریانس رضایت زناشویی را پیش‏بینی می‏کند. تحلیل رگرسیون چند‏گانه همچنین نشان داد که تنها بعد رفتاری بخشش 10 درصد واریانس رضایت زناشویی را در زوج‏ها تبیین می‏کند و این مقدار تبیین واریانس، معنادار است (01/0P≤).

نتیجه‌‏‏ُ‏گیری: یافته‌‏های پژوهش حاضر نشان می‌‏دهند که بین سبک‌های دلبستگی و بخشش با رضایت زناشویی رابطه معناداری وجود دارد. هريک اززوج‏‏ُ‏هاتصويردلبستگي راکه دردوران نوزادي شکل داده‌اند،درمقابل همديگربه کارمي‏ بندند. همچنین با توجه به نقش بخشش در کاستن از احساسات منفی و افزایش احساسات مثبت، می ‏‏ُ‏توان دریافت که بخشش با کیفیت بالای رضایت زناشویی همراه است. در پژوهش‏‏ُ‏های آینده لازم است روشن شود که آیا مداخلاتی در سبک‌های دلبستگی، تغییری در میزان بخشش افراد و رضایت زناشویی‏شان ایجاد می‏‏ُ‏ کند.

هدف: ترتیب تولد و حجم خانواده می‌تواند در سبک زندگی و شخصیت نقش مهمی داشته باشد. هدف پژوهش حاضر بررسی نقش ترتیب تولد و حجم خانواده در پیش‌بینی سبک زندگی و ابعاد شخصیتی دانشجویان بود.

روش: در این پژوهش همبستگی،360 نفر از دانشجویان دانشگاه گیلان به روش نمونه‌گیری خوشه‌ای انتخاب شدند و مقیاس اصلی موفقیت بین فردی آدلر و پرسشنامه شخصیتی نئو را تکمیل نمودند. برای تجزیه و تحلیل داده‌ها از همبستگی اسپیرمن و رگرسیون چند متغیری با روش گام به گام استفاده شد.

یافته‌ها: بین ترتیب تولد با سبک‌های زندگی نیاز به تأیید، کنارآمدن، مسئولیت‌پذیری، محتاط بودن و مستحق بودن رابطه منفی و بین ترتیب تولد با سبک های زندگی تعلق-علاقه اجتماعی و سخت‌گیری رابطه مثبت بدست آمد. بین ترتیب تولد با ابعاد شخصیتی روان‌رنجورخویی، برونگرایی و وظیفه شناسی‌رابطه منفی وجودداشت. بین حجم خانواده با سبک‌ زندگی مسئولیت‌پذیری رابطه منفی و با روانرنجوریرابطه مثبت بدست آمد. بر اساس نتایج رگرسیون چند متغیری با روش ورود، ترتیب تولد به صورت مثبت سبک زندگی نیاز به تأیید، کنار آمدن و مسئولیت‌پذیری و به صورت منفی سبک هابی زندگی محتاط بودن، تعلق و سخت‌گیری را پیش‌بینی نموده است؛ ترتیب تولد به صورت منفی روان‌رنجورخويي، برون‌گرایی و وظیفه‌شناسی را پیش بینی نموده است. اما حجم خانواده نقشی در پیش بینی سبک های زندگی و ابعاد شخصیتی نقش نداشته است.

نتیجه‌گیری: نتایج از رابطه ترتیب تولد و حجم خانواده با برخی از ابعاد سبک زندگی و شخصیت حمایت می­کند و تلویحات مهمی در توجه به نقش ترتیب تولد و حجم خانواده در سبک زندگی و شخصیت دارد.

هدف: هدف اصلی پژوهش حاضر بررسی رابطه همسانی شخصیتی زوجین، پنج عامل بزرگ شخصیت و رضایت زناشویی بود.

روش: این مطالعه از نوع همبستگی بوده و از میان والدین دانش ‏آموزان مدارس ابتدایی شهر کرمانشاه تعداد392 نفر(زن و مرد به سهم مساوی) به شیوه نمونه ‏گیری خوشه‏ ای چندمرحله‏ ای انتخاب شدند. شرکت کنندگان فرم کوتاه پرسشنامه نئو (کاستا و مک کرا، 1992)،مقیاس سازگاری زناشویی (اسپاینر، 1976) و پرسشنامه انريچ (اولسن و همکاران، 1987) را تکمیل کردند.

یافته ‏ها:‏ نتایج نشان‏‏ دادند رضایت‏‏ زناشویی با عوامل وظیفه‏ شناسی، برون گرایی، توافق، همبستگی مثبت و با روان رنجورخویی همبستگی منفی دارد. نتایج رگرسیون همزمان حاکی از آن بود که همسانی شخصیتی زوجین در عامل روان رنجورخویی (به‏طور منفی) و برونگرایی، توافق و وظیفه‏شناسی (به طور مثبت) 29% رضایت زناشویی را پیش بینی می کنند.

نتيجه­ گيري: ویژگی‏های شخصیتی از جمله روان رنجورخویی، برون گرایی، توافق و وظیفه شناسی می‏ توانند میزانی از واریانس رضایت زناشویی زوجین را تبیین کنند. افراد هنگامی در زندگی زناشویی احساس رضایت دارند که پروفایل شخصیتی مشابه با همسرشان داشته باشند.

هدف: فضای خانواده به لحاظ کیفیت تعاملات، یکی از عوامل مهم اثرگذار بر روحیات اعضای آن بوده و حوزه وسیعی از مطالعات خانواده درمانگران و روانشناسان سیستمی را تشکیل می‏دهد.هدف از این پژوهش بررسی رابطه همبستگی خانواده و الگوی انضباطی والدین بابحران هویت و عشق پرشور به جنس مخالف در پسران نوجوان آنها است.

روش: روش پژوهش توصیفی_- همبستگی و از رگرسیون چندگانه برای پیش بینی بحران هویت و عشق پر شور در نوجوانان پسر استفاده شد. جامعه تحقیق کلیه دانش آموزان دبیرستان‏های پسرانه شهرستان هرسین می‏باشد که با استفاده از روش نمونه گیری خوشه‏ای چندمرحله‏ای تعداد263 نفر انتخاب شدند. ابزارهای سنجش در این پژوهش عبارت بودند از مقیاس عشق پرشور در روابط صمیمی، مقیاس همبستگی خانواده، پرسشنامه بحران هویت و مقیاس الگوی سخت انضباطی والدین.

یافته ‏ها: حاکی ازتایید رابطه میان متغیرهایتحقیق بود و تنها همبستگی بین الگوی انضباطی پدر و مادر  معنادار نشد در بقیه موارد تمامی همبستگی‏ ها معنی ‏دار بود (01/0p<). همچنین همبستگی منفی انسجام خانوادگی و الگوی انضباطی پدر و مادر نیز معنا دار بود (01/0p<).از میان متغیرهای پیش بینی کننده نیز بهترین پیش بین برای هر دو متغیر بحران هویت و عشق پر شور نیز همبستگی خانواده بود.

نتیجه‏ گیری: نتایج نشان داد هر چه میزان همبستگی خانواده کمتر و الگوی انضباطی والدین سخت‏تر باشد، وابستگی عاطفی شدید یا عشق پرشور به جنس مخالف، و بحران هویت بیشتری در نوجوانان پسر آنها شکل خواهد گرفت، همچنین هرچه همبستگی خانوادگی کمتر باشد خانواده بیشتر از الگوی انضباطی سخت برخوردارند و یا الگوی انضباطی سخت تر والدین با همبستگی خانوادگی کمتری در خانواده‏ ها همراه است.

هدف: هدف این پژوهش بررسي رابطه هوش معنوي با راهبردهاي برخورد با تعارضات و رضايت مندي زناشويي در جامعه آماری دانشجويان متأهل شهر تهران می‌باشد.

روش: برای انجام تحقیق حاضرنمونه ‏ای به حجم 300 نفر از 5 دانشگاه با روش نمونه‌گیری تصادفی خوشه‏ای انتخاب شد.از پرسشنامه‏ های هوش معنوي ناصري، رضايتمندي زناشويي انريچ و راهبردهاي حل تعارضات اشتراوس براي سنجش متغيرهاي پژوهش استفاده شد. داده‏ های به‌دست ‌آمدهتوسط آزمون‏های آماری همبستگی پیرسون و رگرسیون گام‌به‌گام تجزیه‌وتحلیل شدند.

یافته‌ها: نتايج به‏‌دست‌ آمده از این پژوهش نشان داد بين هوش معنوي و رضايتمندی زناشويي همبستگي مثبت و معناداری وجود دارد. بین هوش معنوي با راهبردهای غفلت، خروج، سوءرفتار همبستگی منفی معنادار و نیز بین راهبرد كلامي و گذشت همبستگی مثبت معنادار وجود دارد و همچنین، بین رضايتمندی زناشويي و راهبردهاي غفلت، خروج، سوء‏رفتار همبستگي منفي معنادار وجود داشت و بین راهبردهای کلامی همسران (غالباً مردان) با رضایت زناشویی همبستگی مثبت معنی‌دار وجود دارد.هم‏چنین نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد که مؤلفه ‏های غفلت خود (به صورتی منفی)، شکیبایی، خودآگاهی، راهبرد کلامی همسر و خروج خود (به صورتی منفی) قادر به پیش بینی رضایت مندی زناشویی می‏باشند.

نتیجه‌گیری: یافته ‏ها همبستگی هوش‏ معنوی را با رضایت مندی زناشویی و راهبردهای حل تعارضات زناشویی مورد تأیید قراردادند، به ‏طوری‏که این یافته‏ ها می‏توانند زمینه‏ ساز پژوهش‏ های آزمایشی باشند و سپس بر آموزش‏ های خانواده و سلامت روان آنان اثرگذار باشند.

هدف:ا ين پژوهش به دنبال بررسي تأثير عامل عمومي شخصيت و ابعاد دلبستگي بر کيفيت رابطه زناشويي بود.

روش: جامعه اين پژوهش شامل زوج‏هاي شهر اصفهان بود که حداقل يک سال از ازدواج آنها گذشته و در طي يک سال اخير با رويدادهاي استرس‏زا مواجه نشده بودند. از اين جامعه، نمونه ‏اي با حجم 522 نفر (261 زوج) به روش نمونه‏ گيري سهل ‏الوصول انتخاب شد. در اين پژوهش براي جمع ‏آوري داده‏ها از پرسشنامه پنج عامل شخصيت نئو (NEO-FFI)، پرسشنامه تجديدنظرشده تجارب در روابط نزديک (ECR-R)، و پرسشنامه کيفيت ابعاد رابطه ادراک شده (PRQC) استفاده شد. روش‏هاي آماري مورد استفاده شامل آمار توصيفي و تحليل استنباطي به روش مدل‏ سازي معادله ساختاري بود.

يافته‏ ها:يافته ‏ها نشان داد تأثير مجزا و مرتبط عامل عمومي شخصيت و ابعاد دلبستگي بر کيفيت رابطه زناشويي معنادار است.عامل عمومي شخصيت باعث افزايش، و اضطراب و اجتناب دلبستگي باعث کاهش کيفيت رابطه زناشويي مي‌شود. همچنين تأثير ابعاد دلبستگي بيشتر از عامل عمومي شخصيت به دست آمده و از بين ابعاد دلبستگي، تأثير اجتناب دلبستگي بر کيفيت ابعاد رابطه زناشويي قوي‏تر بود.

نتيجه‏ گيري :به طور کلي در تبيين کيفيت رابطه زناشويي، عامل عمومي شخصيت و ابعاد دلبستگي داراي سهم ويژه‏ اي بوده و بايد عملکرد هر دو همزمان مورد توجه قرار گيرد.

هدف:رویداد ازدواج ورود به مرحله جدیدی از زندگی است که بخش بسیار مهمی از حیات فردی و اجتماعی هر فرد را در برمی‏گیرد و چگونگی آغاز و شکل‏ گیری روابط از طریق طی دوران نامزدی بر روی رفتارها و برخوردهای بعدی زوج اثرگذار است. بنابراین شناسایی عواملی که زمینه ساز تعارض در خانواده ‏ها قبل از ازدواج می‏ شود، ضروری به نظر می‏رسد تا در جهت پیشگیری از گسستگی عاطفی و قانونی خانواده‏ ها و همچنین افزایش رضایت زناشویی پس از ازدواج گامی مثبت برداشته شود.

روش:به این منظور اطلاعات موردنیاز برای پژوهش از طریق رویکرد کیفی و روش نظریه مبنایی با استفاده از نمونه گیری نظری و در هر مرحله با توجه به تحلیل داده‏ های پیشین از بین 18 نفر از زنان متأهلی که 6-7 سال از زندگی مشترکشان گذشته بود و تجربه دوران نامزدی داشتند و در دوره انجام تحقیق به مرکز بهداشت شهید اشرفی اصفهانی پاکدشت مراجعه کرده بودند و همچنین تمایل به انجام مصاحبه داشتند، جمع آوری شد.

یافته‏ ها:پس از تجزیه و تحلیل اطلاعات حاصل از مصاحبه‏ ها، پنج طبقه نظری عوامل زمینه‏ ساز تعارض، مواضع افزایش‏ دهنده تعارض، مواضع کاهش‏ دهنده تعارض، عوامل بستر ساز شکل گیری مواضع افزاینده تعارض و عوامل بسترساز شکل گیری مواضع کاهنده تعارض شناسایی شدند.

نتیجه‏ گیری:یافته‏ ها بیانگر آن هستند که تعارضات و نحوۀ تعاملات در این دوران تأثیر فراوانی بر چگونگی شکل گیری روابط آتی زوج جوان که در نتیجه زمینه‏ ساز رضایت و یا عدم رضایت زناشویی در خانواده بعد از ازدواج خواهد شد؛ دارد که همین امر لزوم توجه زوج درمانگران و کارشناسان مسائل خانواده را به اهمیت این دوران در طول چرخه زندگی زناشویی می‏رساند.

هدف: هدف پژوهش حاضر بررسي اثربخشي بازآموزي سبک‏هاي اسنادي بر بهبود ابعاد عملکرد خانواده زوجين متقاضي طلاق شهر يزد بود.

روش: پژوهش نيمه آزمایشی و براساس طرح پيش آزمون - پس آزمون با گروه کنترل بود. آزمودني‏ ها شامل 40 نفر (20 زوج) از زوجين متقاضي طلاق شهر يزد بودند که با استفاده از روش نمونه‏گيري هدفمند انتخاب و به دو گروه آزمايش و کنترل (10 زوج آزمايش و 10 زوج کنترل) گمارده شدند. پژوهشگر مدت 8 جلسه، آموزش‏هاي لازم را به گروه آزمايش ارايه داد. به‏منظور جمع‏آوري اطلاعات از پرسشنامه عملکرد خانواده (FAD) استفاده گرديد.جهت تجزيه و تحليل داده‏ها علاوه بر آمار توصيفي از روش مانکوا، آنوا، آنکوا و تي مستقل نيز استفاده گرديد.

يافته‏ ها: نتايج آزمون لامبداي ويلکز نشان داد که بين گروه آزمايش و کنترل حداقل در يکي از متغيرهاي وابسته تفاوت معني‏دار وجود دارد 969/19 F=. همچنين نتايج تحليل آنکوا در متن مانکوانيز نشان داد اثر آموزش برروي حل مسأله (85/0) و کنترل رفتار (68/0) مي‏باشد که اين اثر معنادار بود. همچنين بازآموزي سبک‏هاي اسنادي توانسته است آميزش عاطفي، نقش‏ها، همراهي عاطفي و ارتباط را در زوجين بهبود بخشد.

نتيجه‏ گيری: با به کارگيري بازآموزي سبک‏هاي اسنادي به زوجين متقاضي طلاق مي‏توان عملکرد خانواده آنها را بهبود بخشيد و در جهت کاهش طلاق گام برداشت.

هدف: پژوهش حاضر با هدف تعیین و تأیید اثرات مستقیم و غیر مستقیم الگوهای فراغتی (هسته ای و تعادلی) در ثبات ازدواج انجام گرفت.

روش: به همین منظور تعداد270  نفر از متأهلین شهرستان کرمانشاه به شیوه خوشه ­ای چند مرحله­ا ی انتخاب شدند. ابزار استفاده شده در این پژوهش عبارتند از: ابزار راهبردهای حفظ رابطه (RMSM)، شادکامی زناشویی(MHM)، ثبات ازدواج، و نیمرخ فراغت خانواده (FLAP).

یافته ‏ها :نتایج حاصل از تحلیل مسیر نشان داد که الگوهای هسته ای و فراغتی با راهبردهای حفظ رابطه؛ و راهبردهای حفظ رابطه با شادکامی زناشویی؛ و متغیر اخیر با ثبات ازدواج رابطه دارند و به این ترتیب راهبردهای حفظ رابطه و شادکامی زناشویی نقشی واسطه ای را در رابطه با الگوهای فراغتی و ثبات ازدواج ایفا می کنند.

نتیجه­ گیری:بنابراین می­ توان گفت که تفریحات و فعالیتهای فراغتی با تقویت مهارت های ارتباطی و تزریق شادی و نشاط در ازدواج، نقش مهمی در ثبات آن ایفا می­کند