بررسی کارآیی درمان‌های مبتنی بر پذیرش و تعهد انطباق یافته زوجی، زوج درمانی رفتاری یکپارچه نگربرکاهش علائم نگرانی و ناسازگاری زناشویی، ز­ن­های دارای آشفتگی زناشویی و اختلال اضطراب فراگیر

هدف: هدف پژوهش حاضر بررسي کارآيي درمان‌هاي مبتني بر پذيرش و تعهد انطباق يافته زوجي، زوج درماني رفتاري يکپارچه‌نگربر کاهش علائم نگراني و ناسازگاري زناشويي، زنهاي داراي آشفتگي زناشويي و اختلال اضطراب فراگير بود. بدين منظور شش نفر از زنان مبتلا به اختلال اضطراب فراگير و همسران شان که آشفتگي زناشويي نيز داشتند با روش نمونه گيري هدفمند انتخاب شدند.

روش: دراين پژوهش ازطرح تجربي تكموردي ازنوع خط پايه چندگانه ناهمزمان استفاده شد. کارآيي پروتکل درمان‌هاي مبتني بر پذيرش و تعهد انطباق يافته زوجي، زوج درماني رفتاري يکپارچه نگردر طي سه مرحله مداخله (خط پايه، درمان 16 جلسه اي و پي گيري 3 ماهه) با استفاده از پرسشنامه نگراني ايالت پنسيلوانيا (PSWQ)، نسخه چهارم پرسشنامه اختلال اضطراب فراگير (GADQ-ΙV)، مقياس سازگاري دونفره(DAS) و پرسشنامه پذيرش و عمل (AAQ) مورد بررسي قرار گرفت.داده­ ها به روش ترسيم ديداري، شاخص تغيير پايا(RCI)و فرمول درصد بهبودي تحليل شدند.

یافته‌ها: نتايج نشان داد كه هر دو درمان بر آماج هاي درمان تاثیر مثبتی گذاشته بودند. هم چنین درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد انطباق یافته زوجی کارآیی بیشتری نسبت به زوج درمانی رفتاری یکپارچه نگرنشان داد.  

 نتيجه ‏گيري: نتايج نشان داد كه هر دو درمان بر آماج هاي درمان تاثير مثبتي گذاشته بودند. هم چنين درمان مبتني بر پذيرش و تعهد انطباق يافته زوجي کارآيي بيشتري نسبت به زوج درماني رفتاري يکپارچه نگرنشان داد.