رابطۀ هوش معنوی باراهبردهای برخورد با تعارضات زناشویی و رضایتمندی زناشویی دردانشجویان متأهل شهرتهران

هدف: هدف این پژوهش بررسي رابطه هوش معنوي با راهبردهاي برخورد با تعارضات و رضايت مندي زناشويي در جامعه آماری دانشجويان متأهل شهر تهران می‌باشد.

روش: برای انجام تحقیق حاضرنمونه ‏ای به حجم 300 نفر از 5 دانشگاه با روش نمونه‌گیری تصادفی خوشه‏ای انتخاب شد.از پرسشنامه‏ های هوش معنوي ناصري، رضايتمندي زناشويي انريچ و راهبردهاي حل تعارضات اشتراوس براي سنجش متغيرهاي پژوهش استفاده شد. داده‏ های به‌دست ‌آمدهتوسط آزمون‏های آماری همبستگی پیرسون و رگرسیون گام‌به‌گام تجزیه‌وتحلیل شدند.

یافته‌ها: نتايج به‏‌دست‌ آمده از این پژوهش نشان داد بين هوش معنوي و رضايتمندی زناشويي همبستگي مثبت و معناداری وجود دارد. بین هوش معنوي با راهبردهای غفلت، خروج، سوءرفتار همبستگی منفی معنادار و نیز بین راهبرد كلامي و گذشت همبستگی مثبت معنادار وجود دارد و همچنین، بین رضايتمندی زناشويي و راهبردهاي غفلت، خروج، سوء‏رفتار همبستگي منفي معنادار وجود داشت و بین راهبردهای کلامی همسران (غالباً مردان) با رضایت زناشویی همبستگی مثبت معنی‌دار وجود دارد.هم‏چنین نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد که مؤلفه ‏های غفلت خود (به صورتی منفی)، شکیبایی، خودآگاهی، راهبرد کلامی همسر و خروج خود (به صورتی منفی) قادر به پیش بینی رضایت مندی زناشویی می‏باشند.

نتیجه‌گیری: یافته ‏ها همبستگی هوش‏ معنوی را با رضایت مندی زناشویی و راهبردهای حل تعارضات زناشویی مورد تأیید قراردادند، به ‏طوری‏که این یافته‏ ها می‏توانند زمینه‏ ساز پژوهش‏ های آزمایشی باشند و سپس بر آموزش‏ های خانواده و سلامت روان آنان اثرگذار باشند.