مقدمه:�این پژوهش با هدف بررسی تأثیر حمایت اجتماعی بر شاخص‌های ایمنی بدن در افراد سالم در قالب مدل تأثیرکلی انجام شده است. روش:�با اجرای آزمون حمایت اجتماعی روی 200 آزمودنی، 16 آزمودنی دارای حمایت اجتماعی زیاد و 16 آزمودنی دارای حمایت اجتماعی کم انتخاب شدند. آزمودنی‌ها از نظر سن، جنس، وضعیت تغذیه، خواب، ورزش، سلامت بدنی و روانی و استرس‌ها کنترل شدند و در روز بررسی در نخستین ساعت‌های صبح از آنها 7 میلی‌لیتر خون در حالت دراز کشیده گرفته شد و نمونه‌های خونی در آزمایشگاه به‌منظور تعیین میزان پاسخ لنفوسیتی در برابر PHAو درصد سلول‌های CD3+، CD4+، CD8+ و CD56+ و نسبت CD4+ به CD8+بررسی شدند. تحلیل داده‌ها به‌کمک آزمون tانجام شد. یافته‌ها:�یافته‌ها نشان دادند که میزان تبدیل لنفوسیتی (001/0p< ) و درصد CD56+ (05/0p< ) افراد دارای حمایت اجتماعی بالا از گروه دارای حمایت اجتماعی پایین بیشتر است. نتیجه‌گیری: در افراد دارای حمایت اجتماعی بالا وضعیت ایمنی بدن بهتراست ونتایج در راستای تأیید مدل تأثیرکلی است.

مقدمه:�بسیاری از کودکانی که شاهد صحنه‌های خشونت و جنایت هستند دچار علایمی از اختلال پس از استرس ضربه‌ای (PTSD) می‌شوند. در این پژوهش PTSD در دانش‌آموزان یک دبستان که شاهد به‌دار آویخته شدن یک مجرم در ملاء عام بودند بررسی شده است. روش:�این بررسی توصیفی بر روی 200 دانش آموز 11-7 ساله یک دبستان که از نزدیک صحنه اعدام را دیده بودند انجام شد. برای گردآوری داده‌ها فهرست علایم PTSD بر پایه معیارهای تشخیصی DSM-IV و هم‌چنین شاخص واکنش PTSD در کودکان (CPTSD-RI)، سه ماه پس از حادثه با مصاحبه با والدین و کودکان به‌کار برده شد. داده‌ها به‌کمک روش‌های آمار توصیفی و آزمون خی‌دو تحلیل گردیدند. یافته‌ها:�این بررسی نشان داد که 52% افراد دچار علایمی از PTSD هستند. 43% تجربه دوباره، 31% افزایش برانگیختگی و 12% رفتارهای اجتنابی را نشان دادند. شایع‌ترین علایم، تجربه دوباره و احساس ناراحتی شدید در به یاد آوردن حادثه بود. فراوانی PTSD 12% بود. میانگین شدت علایم PTSD بر پایهCPTSD-RI 7/3± 1/39 (متوسط تا شدید) بود. نتیجه‌گیری:�دیدن صحنه‌ به دار آویختن می‌تواند سبب بروز علایم PTSD در حد متوسط تا شدید در کودکان گردد.

مقدمه:�این پژوهش با هدف بررسی تأثیر لاموتریژین در پیش‌گیری از تغییرات رفتاری و بیوشیمیایی ناشی از استرس در یک الگوی جانوری اختلال پس از استرس ضربه‌ای انجام شده است. روش‌:�19 موش پس از رویارویی با جریان الکتریسیته به‌عنوان عامل استرس‌زا در دو گروه آزمایش و گواه قرار گرفتند. تغییرات رفتاری در دستگاه ماز مرتفع در 24 ساعت، هفته سوم و هفته ششم و کورتیزول پلاسما نیز به‌عنوان نشانه‌ای از تغییرات بیوشیمیایی، در هفته هفتم پس از استرس اندازه‌گیری شد. یک دوز خوراکی از لاموتریژین یک ساعت پس از رویارویی با استرس به گروه آزمایش و نرمال‌سالین به گروه گواه داده شد. داده‌ها به‌کمک آزمون‌های آماری t ، t مزدوج و اندازه‌گیری‌های مکرر تحلیل شدند. یافته‌ها:�رفتار ناشی از اضطراب در گروه آزمایش کمتر از گروه گواه و تفاوت از نظر آماری معنی‌دار بود. هم‌چنین سطح سرمی کورتیزول موش‌های گروه آزمایش در هفته هفتم به‌طور معنی‌داری کمتر از گروه گواه بود. بین گروه‌ها از نظر تغـییرات رفتاری در 24 ساعت اول و هفته سوم تفاوتی دیده نشد. نتیجه‌گیری:� لاموتریژین از تغییرات رفتاری و بیوشیمیایی ناشی از استرس پیش‌گیری می‌کند.

مقدمه: بررسی‌ها گویای برتری میزان همبودی اختلال وسواسی – اجباری (OCD) در بیماران دوقطبی نسبت به بیماران مبتلا به اختلال افسردگی اساسی (MDD) هستند. ولی در زمینه مقایسه این همبودی بین اختلال دوقطبی نوع یک (BID) و MDD یافته‌های موجود اندک است. این پژوهش با هدف چنین مقایسه‌ای انجام شده است. روش: در یک مطالعه مقطعی، 466 بیمار مراجعه‌کننده به چهار مرکز روانپزشکی دانشگاهی شهر تهران به‌کمک فهرست معیارهای تشخیصی DSM-IV ارزیابی شدند و میزان همبودی همه عمر OCD در بیماران مبتلا به MDD و BID محاسبه و با روش‌های آماری توصیفی و تحلیلی بررسی شد. یافته‌ها: 124 مورد MDD و 115 مورد BID تشخیص داده شد که از نظر میانگین سنی و سایر ویژگی‌های جمعیت‌شناختی تفاوت معنی‌دار آماری نداشتند. میزان موارد بستری و نوع راجعه اختلال در گروه BID به‌طور معنی‌دار بیش از گروه دیگر بود. میزان همبودی همه عمر OCD در گروه MDD 7/17%‌ و در گروه BID 7%‌ بود که تفاوت معنی‌دار داشت (05/0p< ). هیچ موردی از همبودی OCD در بیماران مبتلا به نخستین دوره‌ مانیا وجود نداشت و از این نظر تفاوت معنی‌داری بین بیماران مبتلا به MDD یک دوره‌ای و MDD راجعه دیده نشد. نتیجه‌گیری: همبودی همه عمر OCD در بیماران مبتلا به MDD چشمگیر است و ممکن است بیش از بیماران BID باشد.

مقدمه: پژوهش حاضر با هدف بررسی تأثیر آموزش تنش‌زدایی بر پایه نظریه خودکارآمدی در بهداشت روانی زنان باردار انجام شده است. روش‌: در این کارآزمایی بالینی، 110 زن در نخستین بارداری خود که دارای اضطراب متوسط به‌ بالابودند، در دو گروه آزمایش و گواه بررسی شدند. گروه آزمایش افزون بر مراقبت‌های معمول درمانگاه بارداری از آموزش تنش‌زدایی، بر پایه خودکارآمدی بهره گرفتند و گروه گواه تنها از مراقبت‌های عادی دوران بارداری برخوردار شدند. برای گردآوری داده‌ها از پرسش‌نامه اضطراب موقعیتی و سرشتی مقیاس اسپیلبرگر، مقیاس استرس درک شده کوهن، کامارک و مرملشتین و مقیاس خودکارآمدی نظامی و همکاران بهره گرفته شد. تحلیل داده‌ها به‌کمک آزمون‌های t ، خی‌دو، من‌ویتنی و ویلکاکسون انجام شد. یافته‌ها: این برنامه آموزشی، ضمن افزایش میزان خودکارآمدی، سبب کاهش معنی‌دار سه متغیر وابسته ( اضطراب حالت، اضطراب صفت و استرس درک شده ) در گروه آزمایش شد. نتیجه‌گیری: این مداخله آموزشی بیانگر کاربرد مؤثر نظریه خودکارآمدی در انجام تنش زدایی و کاهش اضطراب و استرس زنان باردار است.

مقدمه: پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی روش مداخله‌ای تغییر شیوه زندگی بر کاهش ناسازگاری همسران (زن و شوهرها) انجام شده است. روش: در یک بررسی آزمایشی، نخست وضعیت سازگاری زناشویی450 زن و شوهر که به روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شده بودند، به‌کمک پرسش‌نامه انریچ بررسی شد. سپس 80 زن و شوهر از بین آنهایی که بیشترین ناسازگاری زناشویی را داشتند انتخاب و به‌تصادف در دو گروه آزمایشی و گواه جای داده شدند. سپس روش مداخله‌ای تغییر شیوه‌زندگی به مدت 15 ساعت طی 10 جلسه 90 دقیقه‌ای بر روی گروه آزمایشی اجرا و پس از آن دوباره میزان سازگاری زناشویی در هر دو گروه بررسی شد. برخی اطلاعات لازم به‌کمک پرسش‌نامه سنجش شیوه زندگی گردآوری گردیدند. داده‌ها به‌کمک آزمون t تحلیل شدند. یافته‌ها: یافته‌ها نشان دادند که روش مداخله‌ای تغییر شیوه زندگی موجب کاهش ناسازگاری زناشویی به‌ترتیب در ابعاد موضوعات شخصی، مدیریت مالی، حل کشمکش و روابط جنسی می‌شود. میانگین نمرات دو گروه در پس‌آزمون تفاوت معنی‌دار نشان دادند (05/0p< ). نتیجه‌گیری: به‌کارگیری روش مداخله‌ای شیوه زندگی موجب کاهش برخی ابعاد ناسازگاری در همسران می‌شود.

مقدمه: پژوهش حاضر با هدف تهیه جدول هنجار برای پرسش‌نامه شادکامی آکسفورد در دانشجویان دانشگاه‌های اصفهان انجام شده است. روش: در این پژوهش 727 نفر از دانشجویان دانشگاه‌های اصفهان به روش نمونه‌گیری تصادفی- طبقه‌ای انتخاب شده، با پرسش‌نامه شادکامی آکسفورد بررسی شدند. داده‌ها به‌کمک روش‌های آمار توصیفی و رسم نمودار ارایه شدند. یافته‌ها: نمره‌های به‌دست آمده به رتبه درصدی، Z و T تبدیل شده، سپس جدول هنجار درصدی و استاندارد برای دانشجویان تهیه گردید. نتیجه‌گیری: پرسش‌نامه شادکامی آکسفورد از روایی و پایایی مناسبی برخوردار است و برای سنجش شادکامی دانشجویان سودمند است.

خودسوزی مهم‌ترین روش خودکشی در استان ایلام

هدف: هدف این پژوهش بررسی چگونگی مقابله با سرطان پستان در زنان ایرانی بود. روش‌: در این بررسی کیفی با 19 زن مبتلا به سرطان پستان در مورد شیوه رویارویی آنان با تشخیص بیماری به روش انفرادی نیمه‌ساختاریافته و عمیق مصاحبه شد. مصاحبه‌ها به روش تحلیل محتوایی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته‌ها: موضوع‌های مهم به‌دست آمده در این بررسی شامل مواجهه با بیماری با به‌کارگیری رویکرد مذهبی (تسلیم به بیماری به‌عنوان یک تقدیرالهی، استمداد مذهبی)، نگرش نسبت به بیماری (مثبت اندیشی: امید به زندگی، تلقین مثبت، درمان‌پذیر بودن بیماری، فراموشی آگاهانه؛ تفکر منفی: ناامیدی، ترس، اختلال در تصویر ذهنی)، پذیرش حقیقت بیماری (پذیرش فعال: مبارزه با بیماری، شکیبایی؛ پذیرش غیرفعال)، عوامل اجتماعی و فرهنگی مؤثر بر رویارویی (واکنش‌های اجتماع نسبت به بیماری، وجود گروه همگون) و حمایت نزدیکان بود. نتیجه‌گیری: بیشتر روش‌های به‌کار گرفته‌شده در رویارویی با سرطان پستان در زنان تازه تشخیص، مثبت و متکی بر مبارزه با بیماری و تسلیم نشدن به آن است و در این میان الهام از مبانی مذهبی‏، نقش بسیار مهمی داشته است

هدف: هدف پژوهش حاضر بررسی تأثیر چشمداشت‌ها، افکار و منبع کنترل سلامت در کیفیت زندگی، رفتارهای بهداشتی و ارتقاء‌ سلامت بوده است. روش‌: آزمودنی‌های پژوهش 360 نفر از دانش‌آموزان دختر دبیرستان‌های شهرستان ساری بودند که به روش نمونه‌گیری تصادفی انتخاب شده بودند. داده‌ها به‌کمک پرسش‌نامه منبع کنترل سلامت و پرسش‌نامه رفتار بهداشتی گردآوری و بر پایه ضریب همبستگی پیرسون و آزمون آماری t تحلیل گردیدند. یافته‌ها: یافته‌ها نشان دادند که بین منبع کنترل درونی سلامت و رفتار بهداشتی در زمینه‌های بهداشت فردی (05/0p< )، تغذیه (05/0p<)، ورزش (05/0p< )، خواب و استراحت (05/0p< )، و کنترل اضطراب (05/0p< ) ‌رابطه معنی‌داری وجود دارد. هم‌چنین بین رفتار بهداشتی دانش‌آموزان با منبع کنترل درونی و بیرونی سلامت تفاوت معنی‌داری وجود داشت. نتیجه‌گیری: افکار و منبع کنترل سلامت در کیفیت زندگی و رفتارهای بهداشتی مؤثرند.

هدف: این پژوهش با هدف تعیین اثربخشی شناخت‌درمانی بک، مشاوره حضوری و کتاب‌درمانی، در درمان بیماران افسرده خفیف و متوسط انجام شده است. روش‌: آزمودنی‌های پژوهش را 30 نفر از مراجعه‌کنندگان به مراکز مشاوره دانشگاه اصفهان تشکیل دادند که با علایم افسردگی خفیف و متوسط به‌کمک پرسش‌نامه افسردگی بک انتخاب شده و به‌تصادف در سه گروه ده نفری (دو گروه درمانی و یک گروه گواه) بررسی شدند. گروه درمان حضوری در شش جلسه 45 دقیقه‌ای (هفتگی) مشاوره به شیوه شناختی، شرکت کردند.گروه کتاب‌درمانی نیز کتاب «روان شناسی افسردگی برنز» ‌را طی شش هفته مطالعه کرده و هر هفته به مدت 15 تا 20 دقیقه با درمانگر درباره شیوه انجام تکالیف و مطالب کتاب بحث ‌کردند. برای تحلیل داده‌ها از روش‌های آمار توصیفی و تحلیل کوواریانس بهره گرفته شد. یافته‌ها: مشاوره به شیوه شناختی و کتاب‌درمانی هر کدام به‌طور جداگانه در کاهش علایم افسردگی مؤثر بودند (001/0p< ). بین دو شیوه درمانی در کاهش علایم افسردگی بیماران تفاوت معنی‌داری دیده نشد. نتیجه‌گیری: مشاوره به شیوه شناختی و کتاب‌درمانی اگر به‌صورت سازمان‌داده شده و بر پایه نظری مناسبی اجرا شوند مؤثر و سودمند خواهند بود.

هدف: این بررسی با هدف مقایسه کیفیت خواب جانبازان شیمیایی و گروه گواه انجام شده است. روش: در این بررسی 78 جانباز و 65 نفر به‌عنوان گروه گواه به‌کمک پرسش‌نامه کیفیت خواب پیتزبورگ ((PSQI از نظر کیفیت خواب بررسی شدند. داده‌های گردآوری شده با بهره‌گیری از آزمون‌‌های آماری t ، خی‌دو و دقیق فیشر تحلیل گردیدند. یافته‌ها: 73 نفر (93%) از جانبازان و 39 نفر (60%) از گروه گواه دارای کیفیت نامناسب خواب بودند (001/0p< ). مقیاس‌های فرعی این پرسش‌نامه نشان داد که فراوانی نسبی غیرطبیعی بودن توصیف فرد از خواب، تأخیر در به خواب رفتن، طول مدت خواب، اختلال‌های خواب، و عملکرد صبحگاهی در جانبازان شیمیایی در مقایسه با گروه گواه بیشتر است (05/0p< ). میانگین فاصله زمانی رفتن به رختخواب تا خوابیدن در جانبازان شیمیایی (31 ±46 دقیقه) در مقایسه با گروه گواه (17/32 ±30/32 دقیقه) بیشتر بود (01/0p< ). اگرچه طول مدت خواب مفید در جانبازان شیمیایی (53/1± 32/5 ساعت) در مقایسه با گروه گواه (53/1±61/5 ساعت) کمتر گزارش شد، این تفاوت از نظر آماری معنی‌دار نبود. نتیجه‌گیری: شاید بتوان نامناسب‌تربودن کیفیت خواب در جانبازان شیمیایی را در مقایسه با گروه گواه، به علت ابتلای جانبازان به اختلال‌های روانپزشکی همچون افسردگی و اضطراب و هم‌چنین ابتلا به بیماری مزمن ریه دانست.