بررسی میزان تأثیر عوامل سازمان و مدیریت در بروز رفتار کاری انحرافی، موضوعی مهم بهشمار میرود؛ چراکه با تبیین وضعیت موجود، به مدیران عالی کمک میکند بهمنظور پیشگیری از بروز یا کاهش چنین رفتارهایی، برنامهریزی و تصمیمگیری نمایند. این پژوهش به بررسی میزان تأثیر عوامل سازمان و مدیریت (قوانین غیر منصفانه، فرهنگ سازمانی، ساختار جبران خدمات و پاداشها، نگرش منفی و بدبینانه، بیاعتمادی کارکنان و ابهام در عملکرد شغل) در بروز رفتار کاری انحرافی (انحراف کاری، انحراف سیاسی، انحراف مالی، تهاجم شخصی) پرداخته است. پژوهش حاضر از جنبۀ هدف کاربردی و توسعهای شمرده میشود و از دید ماهیت، توصیفی پیمایشی است. یافتههای پژوهش که حاصل جمعآوری اطلاعات از یک نمونۀ 170نفری از کلیۀ کارکنان و مدیران سازمان بازنشستگی کشوری در تهران است، نشان میدهد بیاعتمادی کارکنان، نگرشهای منفی و بدبینانه، ابهام در عملکرد شغل، ساختار جبران خدمات/ پاداش، قوانین غیر منصفانه، فرهنگ سازمانی، بهترتیب بیشترین تأثیر را در بروز رفتار کاری انحرافی دارد. پیشنهاد اصلی این پژوهش، اولویتدادن مدیران عالی به برنامهریزی برای اعتمادسازی میان کارکنان است، ضمن آنکه باید شناسایی سایر عوامل مؤثر در بروز رفتار کاری انحرافی در دستور کار قرار گیرد.