چکیده مقاله
یکی از موضوعات بسیار اساسی در سازمانها مقولۀ انطباق پذیری است. پژوهش حاضر با سنجش میزان انطباق پذیری در بین کارمندان، قصد دارد ارتباط آن را با رهبری اخلاقی آزمون کند. روش پژوهش پیمایشی و ابزار اندازهگیری پرسشنامۀ بستهپاسخ است. جامعۀ آماری این پژوهش را کارمندان دانشگاه تبریز به تعداد 716 نفر در سال 1391 تشکیل میدهد که از این تعداد 239 نفر بر اساس فرمول کوکران و به شیوۀ نمونهگیری طبقهای تصادفی به نسبت سطوح طبقات انتخاب شدهاند. بر اساس نتایج تحلیل رگرسیونی، بهترتیب اثرهای ابعاد وضوح نقش، جهتگیری مردمی، هدایت اخلاقی و سازۀ رهبری اخلاقی بر متغیر وابسته (ظرفیت انطباق پذیری سازمانی) معنادار بوده و متغیرهای یاد شده توانستهاند، 63 درصد تغییرات متغیر وابسته را تبیین کنند.