رفع معضل فقر به­منزلة یک مسئلة عمومی پیچیده، بیش از هر چیز متأثر از عملکرد سیستم خط‌مشی­گذاری عمومی در زمینة فقرزدایی است؛ به‌گونه­ای که می­توان کاهش یا افزایش میزان فقر در سطح جامعه را تابعی از عملکرد سیستم خط مشی­گذاری کشور در زمینة فقرزدایی دانست. در پژوهش حاضر، پس از تبیین اثربخش نبودن عملکرد سیستم خط‌مشی‌گذاری عمومی ایران در زمینة فقرزدایی، علل این مسئله با تمرکز بر لایحة «فقرزدایی در ایران» منزله نمونه­ای از عملکرد سیستم مذکور (به­صورت مطالعة موردی) بررسی شده است. بدین­صورت که ابتدا بر­اساس فرضیه­های سه­گانة پژوهش، مهم­ترین علل احتمالی اثربخش نبودن عملکرد سیستم خط مشی­گذاری کشور در زمینة فقرزدایی، در قالب سه مؤلفة «کوتاهی و غفلت خط مشی­گذاران»، «ناکارآمدی سیستم خط مشی­گذاری» و «پیچیدگی و گستردگی مسئلة فقر» مطرح شده­ و پس از آن با مراجعه به خبرگان و کسب آرای آنان، صحت فرضیه‌های تحقیق بررسی شده است. نتایج پژوهش نشان می­دهد که هر سه عامل فوق بر اثربخش نبودن عملکرد سیستم خط مشی­گذاری در زمینة فقرزدایی مؤثر بوده­اند، اما نقش و تأثیر مؤلفة «ناکارآمدی سیستم خط مشی­گذاری» بیش از دو عامل دیگر است

صفحات آغازین

چکیده های انگلیسی

ژوهش پیش رو، به بررسی پیشایندها و پیامدهای سازمانی رفتارهای منافقانه در ارتباطات بین­فردی می‎پردازد. قلمرو مکانی پژوهش، سازمان­های اجرایی نجف­آباد در نظر گرفته شده است. به این منظور، پرسش­نامه‌های پژوهش میان نمونۀ 280 نفری کارکنان سازمان­های اجرایی نجف­آباد توزیع شد. برای تحلیل داده­ها، مدل­یابی معادلات ساختاری به اجرا درآمد و برای تعدیل نتایج، مدل پویایی­های روابط بین پیشایندها و پیامدهای رفتارهای منافقانه در ارتباطات بین­فردی در سازمان تدوین و آزمون شد. نتایج نشان داد در سطح اطمینان 95 درصد، سه متغیر جو سکوت، ارتباطات بین­فردی سیاسی و ضعف قانونی ـ نظارتی، پیشایندهای رفتارهای منافقانه در ارتباطات بین­فردی در سازمان‎اند و دو متغیر سکوت سازمانی و زوال ­اعتماد بین­فردی، پیامدهای آن محسوب می­شوند. همچنین مشخص شد ضعف قانونی ـ نظارتی از طریق اثرگذاری در ارتباطات بین­فردی سیاسی، به جو سکوت دامن می­زند و به‎تبع آن در سکوت سازمانی اثر می­گذارد؛ ضمن اینکه خود نیز به‎طور مستقیم و غیرمستقیم، از طریق اثرگذاری در جو سکوت و رفتارهای منافقانه در ارتباطات بین­فردی در سازمان، سبب کاهش اعتماد بین‎فردی در سازمان می­شود.

هدف این پژوهش، تبیین چارچوب علمی و ارائۀ راهکارهای کاربردی انعطاف‌پذیری منابع انسانی دانشگاه تبریز، مبتنی بر هوش سازمانی است. پژوهش پیش رو از لحاظ هدف، کاربردی است و از حیث نحوۀ گردآوری داده­ها، از نوع پژوهش­های توصیفی به‎شمار می‎رود و از لحاظ ارتباط بین متغیرهای پژوهش، از نوع علی است. برای جمع‌آوری اطلاعات از پرسشنامۀ­ هوش سازمانی آلبرشت و پرسشنامۀ­ انعطاف­پذیری منابع انسانی بر اساس مطالعات باتاچاریا، اسنل و رایت استفاده شده است. جامعۀ آماری شامل اعضای هیئت‌ علمی دانشگاه تبریز از چهار گروه عمدۀ دانشی است که به‎کمک فرمول کوکران، در سطح اطمینان 95 درصد، حجم نمونۀ آماری 235 نفر مشخص شد و در نهایت 210 پرسشنامه به روش نمونه­گیری طبقه­ای ـ تصادفی ساده به‎دست آمد و به تجزیه‎وتحلیل آنها پرداخته شد. نتایج تجزیه‎وتحلیل داده­ها با بهره‎مندی از روش مدل­سازی معادلات ساختاری نشان داد هوش سازمانی با ضریب تشخیص 79 درصد، تبیین‌کنندۀ قویِ انعطاف­پذیریِ منابع انسانی است. همچنین نتایج ضریب همبستگی پیرسون نشان داد همۀ ابعاد متغیر هوش سازمانی ارتباط مثبت و معنا­داری با انعطاف­پذیری منابع انسانی دارند.

شهرداری تهران در پایین‎ترین سطح خود به چندین محله تقسیم می‌شود. برای اینکه شهرداری تهران بتواند خدمات مطلوبی به شهروندان ارائه کند، باید مختصات محلۀ سامان‎یافته‎ را طراحی کند. هدف این پژوهش ارائۀ راهکاری برای طراحی و تدوین مختصات محلۀ سامان‌یافته در کلان‎شهر تهران با استفاده از سازوکار بنچ‎‌مارکینگ است. در پژوهش پیش رو، داده‎ها با اجرای مصاحبه‎هایی گردآوری شدند و به‎کمک روش دلفی و تحلیل محتوا به تجزیه‎وتحلیل داده‎های یادشده پرداخته شد. با بررسی یافته‎ها این نتایج به‎دست آمد: 1. برای طراحی و تدوین مختصات محلۀ سامان‌یافته در شهر تهران، می‎توان از سازوکار بنچ‌مارکینگ استفاده کرد؛ 2. در طراحی محلۀ سامان‌یافته باید ضمن تمرکز بر وظایف، بر فرایندهای انجام کار نیز توجه شود؛ 3. باید به شرکت‎هایی که این صنعت را پوشش می‎دهند، یعنی به شهرداری‌ها، توجه کرد و سازوکاری با عنوان «خواهرخواندگی» را، به‎بویژه خواهرخواندگی با شهرداری‌های بزرگ دنیا، مانند نیویورک، لندن، توکیو و... را در دستور کار قرار داد.

اطلاع از وضعیت دینامیکی پدیدۀ نظم در سیستم‎های شهری همراه با تجزیه‎وتحلیل اطلاعات دریافت‎شده از رفتار تصادفی آن، گامی اساسی در فرایند مدیریت بحران‌های شهری معرفی شده است. در این زمینه، مطالعۀ حاضر متناظر با هر یک از «الزام‌های کارکردی پایه‌ای در سیستم مدیریت نظم شهری»، متغیر تصادفی ویژه‌ای را طراحی کرده است و پس از آن، به توسعۀ روشی برای اندازه‌گیری سطح اثربخشی سیستم مدیریت دینامیک پدیدۀ نظم در سیستم‌های شهری پرداخته است. پژوهش پیش رو با روش توصیفی ـ تحلیلی، در جامعۀ آماری متشکل از فرماندهی انتظامی و راهنمایی ـ رانندگی شهر تهران، سازمان شهرداری تهران، اورژانس تهران و رسانه‌های جمعی، بر اساس نمونۀ تصادفی با حجم نهایی 140 واحد آزمایشی، بر مبنای رویکرد نمونه‌گیری طبقه‌ای، اجرا شده است. این مطالعه، بازبینی نحوۀ تغییرات احتمال برآورده‌سازی هریک از «الزام‌های کارکردی ریشه‌ای» را پایه‌ای مناسب برای مدیریت اثربخش پدیدۀ نظم در سیستم‌های شهری معرفی می‌کند.

مقالۀ حاضر به بررسی تأثیر آزادسازی تجاری و وضعیت فضای کسب‌وکار بر سرمایه‎گذاری مستقیم خارجی بین 23 کشور منطقۀ آسیای جنوب غربی در بازۀ زمانی 2004 تا 2012 می‌پردازد. رویکرد پژوهش اقتصادسنجی است و از تحلیل رگرسیون تعمیم‌یافتۀ داده‌های پانل آزمون تأثیر متغیرهای مد نظر بهره برده است. یافته‌های پژوهش نشان می‌دهد آزادسازی تجاری به‎صورت مستقیم بر سرمایه‎گذاری خارجی تأثیر می‌گذارد. در بین شاخص‌های فضای کسب‌وکار نیز هزینه‌های دریافت مجوز ساخت‌وساز، اجرایی‎شدن قراردادها، دریافت نیروی برق، هزینه‌های شروع کسب‌وکار جدید، زمان لازم برای صادرات، زمان لازم برای واردات و هزینه‎های آماده‌سازی و پرداخت مالیات، از معناداری کافی برخوردارند. متغیرهای زمان لازم برای واردات و زمان لازم برای صادرات، بیشترین سهم را در پیش‌بینی سرمایه‎گذاری مستقیم خارجی به خود اختصاص داده‎اند. با توجه به یافته‌های پژوهش حاضر، ارائۀ مدل مناسب خط‎مشی‎گذاری ملی که در آن نهادهای متولی دارای همگرایی باشند، برای پیشبرد سیاست‎های آزادسازی تجاری و بهبود فضای کسب‎وکار، موضوعی ضروری به‎شمار می‌رود.

هدف پژوهش حاضر ارائۀ راهکارهای کاربردی به‎منظور بهبود کیفیت خدمات به مشتریانِ کارکنان باجه، بر اساس سرمایۀ روان‎شناختی و تعهد سازمانی است. پژوهش پیش رو از لحاظ هدف کاربردی است و از نظر روش، توصیفی ـ همبستگی شمرده می‎شود. در این پژوهش ابتدا مدل نظری و فرضیه‎های بین متغیرها توسعه داده شد. سپس به‎کمک مدل معادلات ساختاری، فرضیه‎های پژوهش بررسی شدند. جامعۀ آماری، کارکنان باجۀ بانک انصار شهر تهران است. بدین منظور نمونه‌ای برابر با 320 نفر بر اساس جدول مورگان و با بهره‎مندی از روش نمونه‎گیری تصادفی به‎دست آمد. داده‎ها از طریق پرسشنامه جمع‎آوری شد و پس از آن به سنجش پایایی و روایی ابزار پژوهش به‌کمک آلفای کرونباخ و روایی همگرا و واگرا پرداخته شد. نتایج به‎دست‎آمده از این پژوهش نشان داد، سرمایۀ روان‎شناختی بر کیفیت خدمات ارائه‎شده به مشتریان تأثیر مثبت دارد. همچنین نقش میانجی‌گری تعهد سازمانی در تأثیر سرمایۀ روان‎شناختی بر کیفیت خدمات ارائه‎شده به مشتریان، به تأیید رسید. کلیدوا

اهمیت روزافزون برنامه­ها و اقدامات مختص به مسئولیت‎پذیری اجتماعی سازمان، موجب شده است که علاوه‎بر توجه به نتایج کلان سازمانی آنها، به تأثیر این برنامه­ها و اقدامات در سطح خُرد سازمانی نیز توجه شود. در این پژوهش تلاش می‎شود به این پرسش پاسخ داده شود: آیا قضاوت­های کارکنان دربارة برنامه­های مسئولیت‎پذیری اجتماعی سازمانی که در آن مشغول به‎کارند با عملکرد مختص به مسئولیت‎پذیری اجتماعی و عملکرد درون‎نقشی آنها ارتباط دارد؟ به این منظور نمونه­ای شامل 237 نفر از کارکنان واحدهای تولیدی ـ صنعتی استان یزد به روش تصادفی ساده انتخاب شد. تحلیل نتایج به‎دست‎آمده از داده­های گردآوری‎شده به روش مدل­یابی معادلات ساختاری به‎کمک نرم‎افزار AMOS، نشان داد قضاوت کارکنان دربارة مسئولیت‎پذیری اجتماعی سازمانشان، بر تعهد عاطفی و عملکرد رفتارهای فرانقشی مختص به مسئولیت‎پذیری اجتماعی آنها تأثیر دارد؛ هرچند نتایج تحلیل، ارتباط معناداری را میان عملکرد فرانقشی مختص به مسئولیت‎پذیری اجتماعی کارکنان با عملکرد درون‎نقشی آنها نشان نداد.

گذر از مراحل گوناگون پیشرفت و توسعه همراه با عدالت و رفاه اجتماعی، یکی از دغدغه‎های همیشگی اقتصاددانان و اندیشمندان مدیریت دولتی بوده است. میزان توفیق دولت‎ها در دستیابی به این هدف، یکی از مؤلفه‎های قدرت آنها تلقی می‎شود. در پژوهش پیش رو بهبود سطح رفاه ملی از دریچۀ ارتقای ظرفیت رقابت‎پذیری ملی بررسی می‎شود. روش‎شناسی پژوهش از نوع توصیفی ـ همبستگی، مبتنی بر مدل‎سازی معادلات ساختاری است. ابزار اصلی گردآوری داده‎ها، اسناد و اطلاعات کتابخانه‎ای از مراجع بین‎المللی است. نتایج پژوهش نشان می‎دهد فراهم‎کردن ارکان رقابت‎پذیری ملی، به ارتقای رفاه ملی می‎انجامد؛ ضمن آنکه تقویت ظرفیت رقابت‎پذیری ملی با مؤلفه‎هایی همچون «الزامات بنیادین»، «تقویت‎کننده‎های کارایی» و «عوامل مؤثر بر نوآوری»، سبب بهبود وضعیت رفاه ملی از ابعاد کیفی (مانند خوشبختی، برابری جنسیتی و...) و ابعاد کمی (مانند بهداشت، آموزش و پژوهش) می‎شود.

امروزه سازمان‌ها به‎دنبال حداکثرشدن بهره‌وری گروه‌ها هستند، اما کارهای گروهی همیشه به‎طور کامل به نتایج مطلوبی ختم نمی‎شود و گاهی با مشکلاتی همراه می‎شود که از آن جمله می‌توان به بطالت اجتماعی اشاره کرد. بطالت اجتماعی انگیزه و تلاش افراد را در کار گروهی در مقایسه با کار فردی کاهش می‎دهد. در این پژوهش با هدف دستیابی به سازوکارهای کاهش بطالت اجتماعی، اثر حمایت سازمانی ادراک‎شده بر بطالت اجتماعی بررسی شده است. جامعۀ آماری این پژوهش را تمام کارکنان شاغل در شعبه‎های بیمۀ البرز شهر تهران (220 نفر) تشکیل می‌دهد. بر اساس جدول کرجسی و مورگان، حجم نمونه 140 نفر تعیین شد و نمونه‌گیری نیز به روش تصادفی طبقه‌ای انجام گرفت. این پژوهش به روش توصیفی از نوع همبستگی اجرا شد و جمع‎‌آوری داده‌ها به‎کمک پرسشنامه انجام گرفت. داده‌ها نیز با بهره‎مندی از مدل معادلات ساختاری تحلیل شدند. نتایج نشان داد حمایت سازمانی ادراک‎شده تأثیر منفی و معناداری بر بطالت اجتماعی دارد و می‌تواند موجب تعدیل آن شود. کلیدواژگان