خصوصی سازی حاکی از تغییر در تعادل بین حکومت - بازار ، به نفع بازار و فرآیندی است طولانی که تأثیرات خود را در بلندمدت بر جای میگذارد و با توجه به اینکه هدف اصلی خصوصیسازی افزایش کآرایی و بهبود عملکرد مالی و بازدهی شرکتها میباشد، واگذاری فعالیتهای اقتصادی به بخش خصوصی و کنارهگیری دولت از فعالیتهای اقتصادی بهعنوان یکی از راهحلهای قابل تصور برای رفع مشکلات اقتصادی و افزایش رشد در ایران عنوان شده است. از اینرو در این مقاله بدنبال بررسی رابطه بین خصوصیسازی و افزایش سودآوری و بازدهی شرکتهای واگذار شده خواهیم بود. به منظور آزمون فرضیات تحقیق از آزمونهای آماری T جفت نمونهای (آزمون قبل و بعد) استفاده گردیده با توجه به نتایج بدست آمده، در مورد فرضیه اصلی اول(ابعاد سودآوری و اهرمی) با ملاحظه sig بدست آمده، پر واضح است که فرضیه ادعا با اطمینان 95 درصد پذیرفته میشود. لیکن فرضیه اول از نظر ابعاد نقدینگی و فعالیت مورد تأیید قرار نمی گیرند. در مورد فرضیه اصلی دوم، میتوان با اطمینان 95 گفت که بازدهی شرکتهای مورد بررسی، بعد از واگذاری بطور متوسط 15.95 درصد بیشتر از بازده بازار شده است. بر اساس یافتههای تحقیق، پیشنهاد میگردد که شرکتهای عرضه اولیه، برای بهرهمندی کامل از آثار مثبت این تغییر، در صنعت مربوطه به کمک تحلیل پوششی دادهها از طریق الگوریتم الگوگیری بررسی انجام دهند تا اولاً: فاصله آنها در سودآوری با سایر شرکتهای همصنعت مشخص شده وثانیاً : مشخص شود برای هدایت صحیح از کدام شرکت الگوگیری نماید. در این صورت بهینهسازی تخصیص منابع به بهترین وجه انجام خواهد شد.