یکی از مباحث بنیادی در مفهوم سازی الگوهای شناختی و فراشناختی وسواس، پدیده در آمیختگی افکار" (TF) می باشد. در این پدیده باورهای فراشناختی، مرز میان فکر و رویدادها و فکر و عمل را از میان می برد. گرچه TF به خودی خود مفهوم تازه ای نیست برای نمونه، بلولر اصطلاح «همه توانی افکار" را برای توصیف باورهایی به کار برد که بر آن اساس «بیماران می ترسیدند از راه افکارشان به دیگران آسیب برسانند، نقش آن در مفهوم سازی و درمان OCD در چند دهه اخیر مورد توجه قرار گرفته است. آزمون درآمیختگی افکار ولز، گویلیام و کار ترایت - هاتون باورهای رایج را در زمینه معنی و توانمندی افکار می سنجد.

باورهای فراشناختی مربوط به در آمیختگی افکار، عامل مهمی در پیش بینی بروز نشانه های وسواسی شناخته شده اند.. هم چنین دستکاری های آزمایشی، میزان افزوده ای از در آمیختگی فکر-کنش ها (TAF) پدید می آورد که افزایش افکار مزاحم پی در پی و ناراحتی را در پی دارند. املکمپ" و آردها (۱۹۹۹) نشان دادند که استنتاج معکوس و در آمیختگی فکر-کنش، پیش بینی کننده های مستقل و معنی داری برای بررسی رفتار اجباری هستند.

ولز، گویلیام و کار ترایت - هاتون (۲۰۰۱) پرسش نامه در هم آمیختگی افکار" (TFI) را بر پایه الگوی فراشناختی و با هدف سنجش گسترده مفهوم در آمیختگی افکار ساخته اند و در چند بررسی ویژگی های روان سنجی آن را سنجیده اند. 

آزمون در آمیختگی افکار  یک آزمون خودسنجی ۱۴ گونه ای است که باورهای رایج را در زمینه معنی و توانمندی افکار می سنجد. TFI سه مقوله درهم آمیختگی افکار را که در الگوی فراشناختی معرفی شده اند می سنجد. مولفه های آزمون در آمیختگی افکار عبارتند از: درآميختگی فکر – درآميختگی فکر – شيء و درآميختگی فکر-رويداد. در آزمون در آمیختگی افکار پاسخ ها بر یک پیوستار ۱۰۰ درجه ای (از صفر، «ابدأ اعتقادی ندارم» تا ۱۰۰،"کاملا معتقدم") و به صورت ده تایی نمره گذاری می شوند.