اهداف پیشرفت، جهت گیری افراد به کار، موقعیت و تمرکز کلی یا هدف آنها از پیشرفت را بازنمایی می کند و معطوف به هدف خاصی برای یک کار مشخص نیست(پینتریچ و همکاران، 2003).  پرسشنامه جهت گیری هدف میدگلی و همکاران(1998) 18 سوال دارد که پاسخدهی به سوالهای آن بر اساس مقیاس 7 درجه ای لیکرت است. اعتبار خرده آزمونهای جهت گیری هدف تبحری، عملکردی –رویکردی و عملکردی اجتنابی این پرسشنامه بر حسب آلفای کرونباخ بین (70/0) تا 84/0 گزارش شده است.

سازه خودتنظیمی به آموزش استراتژی‌هایی اشاره دارد که افراد را قادر می‌کند جهت‌گیری هدف‌های خود را در فرایند یادگیری رشد دهند. به عبارت دیگر، یادگیری خود‌تنظیمی فقط یادگیری دانش‌آموزان را تقویت نمی‌کند، بلکه فرصت‌هایی را برای آنها فراهم می‌کند تا به طور فعال، فرایندهایی مانند تنظیم اهداف خودکنترلی، خودارزشیابی و خودانگیزشی را مدیریت کنند(1).

پرسشنامه سبک هویت(ISI) (برزونسکی، 1989، 1992) برای نشان دادن جنبه دیگری از بحران هویت یعنی فرآیندهای شناختی  درگیر در مقابله و حل مساله میان افراد در مراحل گوناگون بحران هویت طراحی شده است. برزونسکی و همکارانش، هر یک از نمرات سه مقیاس پرسشنامه سبک هویت را به نمره  z تبدیل می نمودند و مقیاسی را که دارای نمره z  بالاتر بود، پاسخ دهنده را درآن طبقه قرار می دادند. بر اساس این روش، پرسشنامه سبک هویت، تمام آزمودنی ها را در یکی از سه سبک هویتی اطلاعاتی، هنجاری و سردرگمی یا اجتنابی قرار می دهد(برزونسکی و سالیوان، 1992).

پرسشنامه تجدید نظر شده الگوهای ارتباطی خانواده(RFCP)در سال 2004 توسط کوئرنر و فیتزپاتریک، ساخته شده و دارای 26 آیتم پنج گزینه ای از کاملا موافقم (نمره پنج) تا کاملا مخالفم(نمره یک)، در زمینه ارتباطات خانوادگی است. این ابزار جهت گیری گفت و شنود و جهت گیری همنوایی خانواده را که به ترتیب 15 گزاره اول و 11 گزاره بعدی را تشکیل می دهند مورد سنجش قرار می دهد. کوئرنر و فیتزپاتریک اعتبار (ضریب آلفای کرونباخ) مقیاس را 89/0 (دامنه 92/0 تا 84/0)برای بعد گفت و شنود و 79/0 (دامنه 84/0 تا 73/0) برای بعد همنوایی گزارش کرد.

پرسشنامه سلامت عمومي توسط گلدبرگ[2] و هيلر[3] در سال 1972 تهيه شده و به طور گسترده در پژوهش‌هاي متعددي مورد استفاده قرار گرفته است و يكي از شناخته‌ترين ابزارهاي غربالگري در پژوهش‌هاي مربوط به سلامت رواني است. گلدبرگ و همكارانش ابتدا اين پرسشنامه را براي غربالگري اختلالات روان‌شناختي غير سايكوتيك، در مراكز درماني و ساير جوامع طراحي و تدوين كردند. فرم اصلي و اوليه اين پرسشنامه مشتمل بر 60 سوال بوده است كه متن سوالات درباره وضع سلامتي و ناراحتي‌هاي فرد و به طور كلي سلامت عمومي او، با تاكيد بر مسائل روان‌شناختي و اجتماعي در زمان حال مي‌باشد. كه بعدها فرم‌هاي كوتاه‌تري مشتمل بر 12، 20، 28، 30 و 44 ماده نيز تهيه شد.

اين مقياس كه براي خودكارآمدي عمومي در نظر گرفته شده، داراي 17 ماده مي باشد. براي هر ماده اين مقياس 5 پاسخ پيشنهاد شده كه بر هر ماده 1 تا 5 امتياز تعلق مي گيرد. اين 5 پاسخ عبارتند از: كاملاً مخالف، مخالف، بي نظر، موافق و كاملاً موافق. نمرات بالاتر بيانگر خودكارآمدي قوي تر و نمرات پايين تر بيانگر خودكارآمدي ضعيف تري مي باشد. در پژوهش جهانی(1388) نيز با استفاده از آلفاي كرونباخ ضريب پايايي برابر با 740/. بدست آمد.