سواد سلامت یک مسئله مهم در سلامت جامعه بوده و توجهات به آن در حال افزایش است (۴)، به توانایی یافتن، درک و ارزیابی مرتبط با سلامت از منابع الکترونیک و استفاده از این اطلاعات برای شناسایی یا حل یک مشکل بهداشتی، سواد سلامت الکترونیک می گویند (۵). سواد سلامت الکترونیک (E-Health Literacy) به عنوان یک هدف عمومی سلامت در قرن حاضر در نظر گرفته شده است (۶) چرا که به دست آوردن سواد سلامت الکترونیک نیازمند ترکیبی از بهداشت، اطلاعات، دانش، رسانه، رایانه و سواد استفاده از اینترنت می باشد(۷)، مطالعات نشان می دهد از هر ۱۰ نفر استفاده کننده اینترنت در کره جنوبی ۹ نفر اطلاعات برخط مرتبط با سلامت را جستجو کرده اند (۲) با وجود مزایای فراوانی که استفاده از اینترنت در ارائه خدمات سلامت دارد، هنوز نفوذ کاملی در جامعه ایرانی نداشته و همچنان تعداد قابل توجهی از جامعه پزشک و بیمار به روند سنتی شناسایی بیماری و معرفی دارو تمایل دارند. دلیل چنین تمایلی را می توان در ناتوانی استفاده از فناوری اطلاعات در راستای حفظ سلامت دانست که مستلزم توانایی خواندن، استفاده از رایانه، جستجوی اطلاعات، درک اطلاعات سلامت و کاربرد آن است (۸) مطالعات نشان می دهد سطح سواد سلامت پایین با نتایج نامطلوب بهداشتی، رفتارهای بهداشتی زیان آور، رضایت کمتر بیمار و در برخی از موارد با مرگ و میر بالاتر همراه بوده و در واقع، بسیاری بر این باورند که سواد سلامت پایین در واقع موجب افزایش نابرابری های سلامت خواهد شد.

به توانایی یافتن، درک و ارزیابی اطلاعات مرتبط با سلامت از منابع الکترونیک و اعمال این اطلاعات برای حل یا شناسایی یک مشکل بهداشتی، سواد سلامت الکترونیک گفته می شود برای سنجش سواد سلامت از پرسشنامه سواد سلامت الکترونیک نورمن استفاده می شود.