پرسشنامه دست برتری ادینبورو در سال 1970 توسط اولدفیلد در دانشگاه ادینبور اسکاتلند تهیه گردیده، ابتدا حدود 20 موضوع را مد نظر قرار داد که بعد از انجام مراحل تحقیقاتی و در نظر گرفتن مسائل فرهنگی، اجتماعی، سن و غیره و اجرا روی 1100 نفر در نهایت ده موضوع از آن مانند: نوشتن، نقاشی کردن، پرتاب توپ، قیچی کردن، بریدن با چاقو، روشن کردن کبریت، جارو زدن و باز کردن درب جعبه، انتخاب گردید. این پرسشنامه به منظور تعیین دست برتری به کار برده میشود.

دست برتری: برتری مهارت و توانایی یک دست در اعمالی که با یک دست انجام می شوند، مانند نوشتن، استفاده از قیچی، قاشق، مسواک یا راکت تنیس. بهترین معیار در انتخاب دست برتر در انجام این کارها دستی است که :1) با دقت و مهارت بیشتری آن کار را انجام دهد. 2) به طور آنی و ناخودآگاه برای اعمال فوق به کار گرفته شود.

در زمینه میزان شیوع چپ برتری آمارهای متفاوتی در دست می باشد که تفاوت چندانی با هم ندارند: 90 الی 95 درصد افراد راست برتر هستند. بنابراین چپ برتری و یا به عبارت دقیق تر غیرراست برتری در 5 الی 10 درصد جامعه و با ارجحیت بیشتری در مردان دیده می شود. باید تاکید نمود که افراد از نظر دست برتری در یک طیف قرار دارند، طیفی که در یک سوی آن افرادی کاملا راست برتر و درسوی دیگر آن افرادی کاملا چپ برتر قرار دارند. افراد مابین این دو گروه با تعداد کمتر، دو سوتوان[1] یا آمیخته دست[2] هستند. جالب است که رفتارهایی در انسان وجود دارد که قویا جانبی شده هستند، اما جهت آنها لزوما با جهت دست نوشتاری منطبق نسیت. مانند دست به سینه ایستادن[3]، فرو بردن انگشتان دست درهم[4] و چهارزانو نشستن[5] که همواره در یک فرد به یک شکل روی می دهد(نوروزیان، 1386).

برای بررسی دست برتری در عصب روانشناسی و سایر علوم بالینی و تجربی از روشهای مختلفی استفاده می شود(الدفیلد، 1970). به عنوان مثال، برای اندازه گیری دست برتری از پرسشنامه ها، مقیاس های رفتاری، خودگزارش گری در مورد ترجیح دستی و یا پرسش از آزمودنی درباره دست مورد استفاده در نوشتن استفاده می شود(چاپمن، 1987). تا به حال از پرسشنامه هایی نظیر پرسشنامه دست برتری الدفیلدزادینبورگ(1971)، پرسشنامه آنت(1970)؛ کروویتز و زنر(1962) و پرسشنامه راکزکووسکی، کالات و نبس(1974) و پرسشنامه چاپمن(1987) برای اندازه گیری دست برتری استفاده شده است.