اخلاق به عنوان مجموعه ای از صفات روحی و باطنی انسان تعریف می شود که به صورت اعمال و رفتاری که از خلقیات درونی انسان ناشی می شود بروز می یابد. عدم رعایت برخی معیارهای اخلاقی سبب نگرانی های زیادی در سازمان ها  شده است (1). که در مورد پرستاران حساسیت اخلاقی مطرح است که با  پرسشنامه حساسیت اخلاقی پرستاران در تصمیم گیری لوتزن ارزیابی می شود. حساسیت اخلاقی ویژگی ای است که شخص را به تشخیص کشمکش های اخلاقی و برداشت حسی و فکری از موقعیت های آسیب پذیر و آگاهی به نتایج اخلاقی در تصمیم گیری در مورد دیگران قادر می سازد (۲). این حساسیت که ترکیبی از آگاهی فرد از ابعاد اخلاقی نظیر تحمل، آرامش، مسؤولیت پذیری و اهمیت دادن به مسائل اخلاقی است (۳)، در نگرانی های فرد در مورد عمل برای دیگران منعکس می شود و به افراد کمک می کند عمل صحيح و غلط را تشخیص بدهند (۴). اخلاقیات به عنوان یک بخش مهم در ارائه ی مراقبت شناخته شده که به وسیله ی کدهای اخلاقی و استانداردهای موجود حمایت می شود. برای سنجش حساسیت اخلاقی پرستاران از ابزارهای مداد و کاعذی استفاده می شود که یکی از آنها پرسشنامه حساسیت اخلاقی پرستاران لوتزن می باشد.

نتایج مطالعه ی Hariharan و همکاران در هندوستان نشان داد یک چهارم پرستاران از کدهای اخلاقی پرستاری اطلاعی ندارند و تنها تعداد کمی از افراد این کدها را می شناسند و ۳۷ درصد پرستاران از وجود کمیته ی اخلاق در بیمارستان مطلع نیستند (۷). نتایج مطالعه ای در ایران نشان می دهد پرستاران اصول اخلاقی را در تصمیم گیری های خود به درستی به کار نمی گیرند و دلیل آن را عدم تدوین اصول اخلاقی در کشور ذکر کرده اند.