پرسشنامه نگرش دانشجویان به رشته تحصیلی و آینده شغلی

حدود 20 درصد نرخ یکاری در ایران مربوط به دانش آموختگان دانشگاه ها می باشد(1). ایجاد سرخوردگی و بروز احساس عدم امنیت شغلی در دانش آموختگان رشته های بهداشتی و درمانی، که در آنها به کارگیری و وجود نیروهای متخصص از اهمیت ویژه ای برخوردار است، می تواند منجر به هدر رفتن سرمایه های مادی و معنوی کشور شود، هنگامی که یک تخصص بیش از حد نیاز در یک جامعه وجود داشته باشد، موجب کاهش درآمد دانش آموختگان می شود و به تدریج تمایل برای تحصیل و کار در آن رشته کاهش می یابد. انگیزش شغلی برای اشتغال مفید و کارآمد، امری لازم و ضروری محسوب می گردد. اگر فرد علاقه مند به شغل خود نباشد، ادامه اشتغال ملالت آور و حتی غیرممکن خواهد بود. بدین جهت می توان بین انگیزش شغلی و موفقیت شغلی رابطه متقابلی در نظر گرفت. نگرش مثبت نسبت به آینده شغلی، انگیزش شغلی را به همراه خواهد داشت که آن نیز موجب موفقیت شغلی خواهد گردید(4). با این حال، نگرانی از آینده شغلی، مقوله ای مختص به کشور ما نیست. در مطالعه ای در دانشگاه مینه سوتا آمریکا، اکثر دانشجویان پزشکی در مورد افت موقعیت و در آمد پزشکی نگران بوده اند(5). در انگلیس نیز اکثر پزشکان عمومی از آینده شغلی خود اطمینان کافی نداشته اند(6) و در فرانسه، 60 درصد دانشجویان پزشکی معتقد بودند که نیروی پزشکی بیش از میزان مورد نیاز جامعه است(7).

پذیرش دانشجو بدون برنامه ریزی علمی و توجه به ظرفیت های شغلی در جامعه، به صورت احساس سرخوردگی و عدم انگیزش شغلی در دانش آموختگان جوان بروز خواهد نمود. بدیهی است انجام مطالعات ملی و منطقه ای برای آگاهی از چگونگی نگرش دانشجویان به آینده شغلی و رشته تحصیلی خود برای پیش بینی رفتارهای اجتماعی و همچنین برای تفسیر پس از وقوع آن می تواند مفید باشد به گونه ای که اطلاعات لازم را در اختیار مسئولان قرار دهد تا با بازنگری در برنامه های گزینشی و آموزشی کشور، انگیزش شغلی را ایجاد نمایند.

پرسشنامه نگرش دانشجویان به رشته تحصیلی و آینده شغلی محقق ساخته و شامل دو بخش مشخصات فردی شامل 15 سوال، سوالات سنجش نگرش به آینده شغلی شامل 33 سوال بود که میزان آگاهی از آنیده شغلی، میزان علاقمندی به حرفه آینده خود، وجود بازار کار مناسب و موفقیت اجتماعی شغل دانشجو را مورد پرسش قرار می داد

تعدادی از نمونه سوالات پرسشنامه نگرش دانشجویان به رشته تحصیلی و آینده شغلی:

1-علاقه به رشته تحصیلی

2-امکان حل مشکلات با کمک مسئولین دانشکده

3-القای انگیزه کافی برای خدمت به جامعه با این شغل