پرسشنامه طرحواره یانگ-پرسشنامه رضایت زناشویی انریچ

مقدمه: در تاريخچه زندگی مبتلايان به اختلال سلوک، سابقه رويارويی با تجارب آسيب‌زای متعدد و انحلال نايافته گزارش شده است که در شکل‌گيری مشکلات مربوط به خشم در اين افراد نقش چشمگيری دارد. بر اين اساس مطالعه حاضر با هدف بررسی تأثير تلفيق دو تکنيک صندلی داغ و مرور زندگی‌نامه در قالب گروه درمانی، بر کاهش خشم نوجوانان پسر مبتلا به اختلال سلوک ساکن در کانون اصلاح و تربيت تهران انجام گرديد. روش: تعداد 19 نفر از نوجوانانی که بر اساس نمره مقياس مشکلات سلوک پرسشنامه خود گزارش دهی نوجوانان (YSR) مبتلا به اختلال سلوک تشخيص داده شده بودند به تصادف در سه گروه آزمايشی (شش نفر)، کنترل بحث آزاد (دارو نما) (هفت نفر) و کنترل بدون دريافت مداخله (شش نفر)، قرار گرفتند. پرسشنامه حالت هيجانی و صفت شخصيتی خشم اسپيلبرگر (STAXI-2) برای سنجش مؤلفه‌های خشم در پيش‌آزمون و پس‌آزمون مورد استفاده قرار گرفت. اعضای گروه آزمايشی در 11 جلسه گروه درمانی با استفاده از دو تکنيک مرور زندگی‌نامه و صندلی داغ، شرکت نمودند. داده‌ها با استفاده از آزمون‌های کراسکال- واليس و U مان ويتنی مورد تحليل قرار گرفت. يافته‌ها: مقايسه نتايج پس‌آزمون سه گروه، تفاوت معنادار را در مقياس‌های کنترل برون ريزی خشم و شاخص بيان خشم نشان داد، در حاليکه در مقياس‌های حالت و صفت خشم تفاوت معناداری بين سه گروه مشاهده نگرديد. نتايج مقايسه دو به دوی گروه‌ها با استفاده از آزمون U مان ويتنی نشان داد در متغيرهايی که تفاوت معنادار در بين سه گروه وجود داشت، اين تفاوت بين گروه‌های آزمايشی و بحث آزاد و نيز گروه‌های آزمايشی و بدون دريافت مداخله معنادار بود اما تفاوت معناداری بين گروه‌های بحث آزاد و بدون دريافت مداخله مشاهده نشد. نتيجه‌گيری: اين يافته‌ها نشان می‌دهد اين شيوه گروه درمانی در کاهش مشکلات خشم از بی‌درمانی و پلاسيبو نتايج بهتری به بار می‌آورد.