اثربخشی مداخله آموزشی مبتنی بر طرحواره ها در ارتقاء رضایت زناشویی

قدمه: رضايت زناشويی يک جنبه بسيار مهم و پيچيده از يک رابطه زناشويی است که عوامل مهمی در آن نقش دارند و می‌تواند به وسيله روش‌های مداخله‌ای مختلف تحت تأثير قرار بگيرد. هدف پژوهش حاضر شناسايی طرحواره‌های غالب در نارضايتی زناشويی و بررسی اثربخشی مداخله آموزشی مبتنی بر مدل طرحواره‌ها در ارتقاء رضايت زناشويی زوجين بود. روش: به اين منظور، تعداد 40 نفر (زن و مرد) از زوجين دارای نارضايتی زناشويی پس از مصاحبه و ارزيابی به وسيله ابزارهای پژوهش (ENRICH، SCL-90، GHQ، YSQ-SF)، در دو گروه آزمايشی و کنترل قرار گرفتند و سپس مداخله روی گروه آزمايش اجرا شد. گروه کنترل هيچ مداخله‌ای را دريافت نکرد و در فهرست انتظار قرار گرفت. يافته‌ها: نتايج نشان داد که طرحواره‌های ناسازگار اوليه با نارضايتی زناشويی مرتبط هستند، همچنين مداخله طرحواره محور در ارتقاء رضايت زناشويی زوجين اثربخش بود. نتيجه‌گيری: مداخله آموزشی مبتنی بر مدل طرحواره‌ها می‌تواند به عنوان يکی از روش‌های مداخله در زمينه مشکلات بين فردی زوجين به ويژه نارضايتی زناشويی مورد استفاده قرار بگيرد.