XML اثربخشی روان درمانی کوتاه مدت روابط موضوعی برکاهش شدت افسردگی و مشکلات بین فردی زنان مبتلا به اختلال افسردگی اساسی با همبودی اختلال‌های شخصیت خوشه C

مقدمه: همبودی اختلال‌های شخصيت معمولاً با افزايش خطر عود، مزمن شدن و کاهش اثربخشی درمان در بيماران افسرده همراه است. اين مطالعه به بررسی اثربخشی روان درمانی کوتاه مدت روابط موضوعی بر کاهش شدت افسردگی و مشکلات بين فردی زنان مبتلا به اختلال افسردگی اساسی با همبودی اختلال‌های شخصيت خوشه C پرداخت. روش: 6 آزمودنی که واجد ملاک‌های ورود و خروج بودند با روش نمونه گيری هدفمند انتخاب و به صورت تصادفی در يک طرح آزمايشی تک آزمودنی، از نوع A/B با پيگيری قرار داده شدند. هر آزمودنی پرسشنامه افسردگی بک و پرسشنامه روابط بين فردی را هر هفته در 3 جلسه خط پايه، 15 جلسه درمان و 3 جلسه پيگيری تکميل کرد. برای تحليل داده‌ها از بازبينی ديداری نمودارها، ضريب اندازه اثر کوهن برای معناداری آماری و درصد بهبودی برای معناداری بالينی استفاده شد. يافته‌ها: آزمودنيها در مجموع به 55 درصد بهبودی در کاهش شدت افسردگی با اندازه اثر 92/1 و 42 درصد بهبودی در مشکلات بين فردی با اندازه اثر 06/2 رسيدند که در مرحله پيگيری هم ادامه داشتند. نتيجه‌گيری: اثربخشی روان درمانی کوتاه مدت روابط موضوعی بر کاهش شدت افسردگی و مشکلات بين فردی زنان مبتلا به اختلال افسردگی اساسی با همبودی اختلال‌های شخصيت خوشه C از معناداری آماری و بالينی نسبتاً خوب برخوردار بود.