تأثیر زوج درمانی شناختی در کاهش میزان افسردگی و افزایش رضایت زناشویی

مقدمه: زوج درمانی شناختی يکی از انواع درمان‌های متداول در کاهش مشکلات روان‌شناختی ازجمله افسردگی و بازسازی شناختی زوج‌ها در بين درمانگران و مشاوران خانواده است. هدف اين پژوهش تأثير زوج درمانی شناختی در کاهش ميزان افسردگی و افزايش رضايت زناشويی در زوج‌های مراجعه کننده به مرکز مشاوره خانواده و مداخله در مجتمع بهزيستی فياض بخش شهر اهواز بود. روش: در اين پژوهش 20 زوج زن و مرد از بين زوج مراجعه کننده به مرکز مشاوره فوق به صورت تصادفی ساده برگزيده شدند و بعد آنها به صورت تصادفی به دو گروه آزمايش و کنترل واگذار شدند. قبل از انجام مداخله‌ی آزمايشی (زوج درمانی شناختی) ميزان افسردگی و رضايت زناشويی زوج‌ها در گروه‌های آزمايش و کنترل اندازه‌گيری شد. در مرحله‌ی بعد گروه تحت درمان 8 جلسه تحت زوج درمانی شناختی قرار گرفت و نه گروه کنترل. همچنين زوج‌های گروه آزمايش و کنترل دوباره دو هفته بعد از پايان آخرين جلسه‌ی درمانی، از لحاظ ميزان افسردگی و رضايت زناشويی (پس آزمون) مورد سنجش قرار گرفتند. يافته‌ها: تفاضل ميانگين نمره‌های پيش آزمون و پس آزمون با استفاده از آزمون تی-تست نشان داد که بين زوج‌های تحت زوج درمانی شناختی (گروه آزمايش) و زوج‌های بدون درمان (گروه کنترل) از لحاظ ميزان افسردگی و رضايت زناشويی تفاوت معنادار وجود دارد (کاهش ميزان افسردگی و افزايش رضايت زناشويی در زوج درمانی شناختی). همچنين ميزان بهبودی و افزايش متغيرهای افسردگی و رضايت زناشويی در گروه آزمايش به طور نسبی 30/59% و 92/67% بود. نتيجه‌گيری: بر اساس يافته‌ها می‌توان نتيجه گيری کرد که روان‌شناسان و مشاوران خانواده می‌توانند از روش زوج درمانی شناختی برای کاهش افسردگی و افزايش رضايت زناشويی زوج‌ها استفاده نمايند