اثربخشی تنش زدایی تدریجی عضلانی بر تنیدگی ادراک شده بیماران مبتلا به فشارخون اساسی

مقدمه: هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی تنش زدايی تدريجی عضلانی بر تنيدگی ادراک شده در بيماران مبتلا به فشار خون اساسی می‌باشد. روش: پژوهش حاضر از نوع پژوهش‌های نيمه آزمايشی است که در قالب يک طرح پيش آزمون- پس آزمون با گروه گواه صورت گرفت. بيماران مبتلا به پرفشاری خون مراجعه کننده به بيمارستان بوعلی سينای قزوين، جامعه آماری پژوهش را تشکيل می‌دادند. 40 نفر از بيماران به شيوه تصادفی انتخاب شدند سپس به صورت تصادفی در دو گروه آزمايش و گواه گماشته شدند. تمام آزمودنيها درمان را تکميل نمودند. در گروه آزمايش تنش زدايی با شيوه انقباض- تنش زدايی تدريجی بر اساس 16 گروه عضلات در 12 جلسه اجرا شد. يافته‌ها: نتايج حاصل از آزمون تحليل کواريانس نشان داد که تنش زدايی به طور معنی‌داری تنيدگی ادراک شده، فشار خون سيستوليک، فشارخون دياستوليک و ضربان قلب را در بيماران گروه آزمايش کاهش داده است. نتيجه‌گيری: بر اساس يافته‌های اين پژوهش و پژوهش‌های پيشين می‌توان تنش زدايی را يکی از شيوه‌های مؤثر بر کاهش تنيدگی ادراک شده و فشارخون بر شمرد.