مقایسه اثربخشی دو رویکرد خانواده ‏درمانی مبتنی بر طرحواره‏ درمانی و نظام عاطفی بوون بر میل به طلاق در مراجعان متقاضی متارکه

مقدمه: اين پژوهش با هدف بررسی مقايسه اثربخشی خانواده درمانی مبتنی بر طرحواره درمانی و نظام عاطفی بوون بر ميل به طلاق در مراجعان متقاضی متارکه شهر سقز صورت گرفت. روش: طرح از نوع آزمايشی به شيوه پيش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل بوده است. جامعه تحقيق مراجعان متقاضی طلاق اعم از خود ارجاعی و يا ارجاع داده شده از طرف دادگاه به مراکز مشاوره‌ای شهرستان سقز واقع در استان کردستان بوده است. از اين جامعه 66 مراجع به شيوه تصادفی ساده طی چند مرحله انتخاب شدند و در سه گروه 22 نفری گماشته شدند. با ابزار ميل به طلاق ميزان متغير وابسته ميل به طلاق در مراجعان متقاضی طلاق اندازه‎گيری شد (پيش آزمون) و سپس دو رويکرد طرحواره درمانی و نظام عاطفی بوون بر دو گروه آزمايشی به ميزان 8 جلسه 1 ساعتی با هفته‌ای دوبار اجراء شد. يافته‌ها: نتايج تحليل کواريانس چند متغيری نشان داد که بين مراجعان متقاضی طلاق گروه‌های آزمايش و کنترل در متغير وابسته ميل به طلاق تفاوت معناداری وجود دارد. بدين ترتيب فرضيه ها مبنی بر طرحواره درمانی و نظام عاطفی بوون بر ميل به طلاق مؤثر هستند، تأييد شدند. نتيجه‌گيری: نتايج نشان داد که از بين دو رويکرد طرحواره درمانی و نظام عاطفی بوون، در اثربخشی بر ميل به طلاق، نظام عاطفی بوون مؤثرتر از طرحواره درمانی بوده است.