اثربخشی مداخلات زود هنگام مبتنی بر بازی‌های توجهی بر میزان توجه کودکان مبتلا به اختلال نقص توجه- بیش فعالی/ تکانشگری

مقدمه: پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی مداخلات زود هنگام مبتنی بر بازی‌های توجهی بر ميزان توجه کودکان مبتلا به اختلال نقص توجه- بيش فعالی/ تکانشگری پيش دبستانی انجام گرفته است. روش: روش پژوهش آزمايشی با طرح پيش آزمون- پس آزمون بود جامعه آماری، شامل کليه کودکان پسر پيش دبستانی مبتلا به اختلال نقص توجه- بيش فعالی/ تکانشگری شهر اصفهان در سال تحصيلی 90-89 بود. به منظور انجام اين پژوهش، 30 کودک پسر با نشانگان اختلال نقص توجه- بيش فعالی/ تکانشگری به شيوه نمونه گيری تصادفی چند مرحله‌ای، انتخاب و با روش تصادفی در گروه‌های آزمايشی و کنترل گمارده شدند (15 کودک در گروه آزمايش و 15 کودک در گروه کنترل). ابزار مورد استفاده، پرسشنامه کانرز والدين و مصاحبه بالينی بود. مداخلات مبتنی بر بازی‌های توجهی بر روی گروه آزمايش انجام گرفت. داده‌های به دست آمده با روش آماری تحليل کواريانس مورد تجزيه و تحليل قرارگرفت. يافته‌ها: نتايج پژوهش نشان داد که مداخلات زود هنگام مبتنی بر بازی‌های توجهی بر ميزان توجه کودکان مبتلا به اختلال نقص توجه- بيش فعالی/ تکانشگری پيش دبستانی مؤثر است. نتيجه‌گيری: توجه به تشخيص و مداخلات زود هنگام می‌تواند رويکردی مؤثر در درمان اختلال نقص توجه/ بيش فعالی- تکانشگری باشد.