مقایسه باورهای فراشناختی و تحمل ابهام در افراد معتاد، سیگاری و عادی

مقدمه: پژوهش حاضر با هدف مقايسه باورهای فراشناختی و تحمل ابهام در افراد معتاد، سيگاری و عادی انجام شد. روش: روش پژوهش حاضر پس رويدادی بود. نمونه‌ی پژوهش شامل 120 آزمودنی (40 نفر معتاد،40 نفر سيگاری و 40 نفر عادی) بود که گروه معتاد آن افرادی بودند که طی بهار 1388 به مرکز معتادين خود معرف همدان مراجعه کردند و دو گروه افراد عادی و سيگاری نيز به صورت نمونه گيری در دسترس در سطح شهر انتخاب شدند. ابزار جمع آوری اطلاعات عبارت بود از پرسشنامه‌ی فراشناخت کارت رايت- هاتن و ولز و مقياس تحمل ابهام ريدل- روزن. داده‌ها با استفاده از روش تحليل واريانس يک‌راهه تجزيه و تحليل شد. يافته‌ها: نتايج پژوهش نشان داد که بين نمره کلی باورهای فراشناختی افراد معتاد با دو گروه ديگر تفاوت معناداری وجود دارد. همچنين ميزان تحمل ابهام افراد معتاد نسبت به دو گروه ديگر پايين‌تر بود. نتيجه‌گيری: بر اساس يافته‌های اين پژوهش می‌توان نتيجه گرفت که باورهای فراشناختی مختل‌تر و تحمل ابهام پايين به عنوان دو عامل روان‌شناختی مهم در پيش بينی گرايش افراد به مصرف مواد عمل می‌کنند و توجه به آنها می‌تواند نقش مهمی در پيشگيری از سوء مصرف مواد داشته باشد.