مقایسۀ راهبردهای مقابله‌ای دختران فراری و عادی

اين پژوهش که با هدف بررسی تفاوت دختران فراری با دختران عادی در استفاده از راهبردهای مقابله‌ای انجام شد، از نوع پس‌رويدادی است. برای انجام اين پژوهش 37 نفر از دختران فراری را که سازمان‌های مرتبط در مدت اجرای پژوهش دستگير کرده و نگهداری می‌کردند، از طريق نمونه‌گيری در دسترس انتخاب شدند. با توجه به ميانگين سنی دختران فراری، 37 دختر مجرد ساکن يکی از محلات شهر شيراز که از نظر وضعيت اجتماعی/اقتصادی جزءِ مناطق متوسط رو به پايين محسوب می‌شدند، به عنوان گروه گواه انتخاب شدند. پرسشنامۀ راهبردهای مقابله‌ای (کارور و همکاران، 1989)، پرسشنامۀ منزلت شغلی همراه با سؤالات جمعيت‌شناختی بر روی آزمودنی‌ها اجرا گرديد. داده‌ها با استفاده از روش آماری کوواريانس تحليل گرديدند. نتايج نشان داد که بين دختران فراری و دختران عادی در استفاده از راهبردهای مقابله‌ای مسأله‌محور و هيجان‌محور تفاوت معناداری وجود دارد (0001/0 P< ). به اين معنا که دختران فراری نسبت به دختران عادی در رويارويی با تنش، کمتر از راهبردهای مسأله‌محور و هيجان‌محور استفاده ‌می‌کردند.

واژه‌های كليدي: دختران فراری، دختران عادی، راهبردهای مقابله‌ای.