مقایسه اثربخشی روش‌های درمانی حساسیت زدایی منظم، مهارت‌های مطالعه و روش ترکیبی در کاهش اضطراب امتحان

مقدمه: اضطراب امتحان نوعی اضطراب وابسته به موقعيت است که می‌تواند موجب افت چشمگير توانايی افراد در موقعيت سنجش يا امتحان گردد. اين پژوهش با هدف بررسی اثربخشی سه روش درمانی حساسيت زدايی منظم، مهارت‌های مطالعه و ترکيبی از هر دو روش در کاهش اضطراب امتحان دانشجويان پسر مبتلا به اضطراب امتحان اجرا گرديد. روش: طرح پژوهش حاضر شبه آزمايشی از نوع پيش آزمون- پس آزمون با گروه گواه و گمارش تصادفی بوده است. جامعه آماری آن تمامی دانشجويان پسر دانشگاه آزاد اسلامی واحد ياسوج در سال تحصيلی 1390-1389 می‌باشد. از آنجايی که مجموع دانشجويان پسر در اين برهۀ زمانی 6000 نفر بود، لذا بر اساس جدول کرجسی و مورگان حجم نمونه 361 نفر تعيين گرديد. نمونه مورد نظر از طريق روش نمونه‌گيری طبقه‌ای تصادفی انتخاب شده و از ميان آنان 64 نفر که مطابق پرسشنامه اضطراب امتحان اشپيلبرگر مبتلا به اضطراب امتحان بودند در سه گروه آزمايشی و يک گروه گواه گمارده شدند. ابزار مورد استفاده پرسشنامه اضطراب امتحان اشپيلبرگر بود. به منظور تجزيه و تحليل داده‌ها از تحليل کواريانس يک طرفه استفاده گرديد. يافته‌ها: ميانگين سنی آزمودنيها 85/23 سال و دامنه سنی آنها بين 19 تا 32 سال بود. يافته‌ها نشان داد که بين اثربخشی گروه‌های حساسيت زدايی منظم، مهارت‌های مطالعه و روش ترکيبی با گروه گواه در کاهش اضطراب امتحان تفاوت معناداری وجود دارد. همچنين در خصوص روش ترکيبی يافته‌ها حاکی از اين بود که اين روش در کاهش اضطراب امتحان کارآمدتر است. نتيجه‌گيری: با توجه به يافته‌های اين مطالعه می‌توان نتيجه گرفت که هر چند روش مهارت‌های مطالعه و حساسيت زدايی منظم در بهبود اضطراب امتحان مؤثر می‌باشند اما ترکيب اين دو روش به عنوان يک روش درمانی در کاهش اضطراب امتحان کارآمدتر است.