رابطه بین عدم تحمل بلاتکلیفی و نشخوار فکری با نگرانی در جمعیت دانشجویی

مقدمه: هدف از انجام پژوهش حاضر تعيين رابطه بين عدم تحمل بلاتکليفی و نشخوار فکری با نگرانی در جمعيت دانشجويی می‌باشد. روش: پژوهش به لحاظ هدف از نوع بنيادی و به لحاظ نحوه‌ی جمع‌آوری داده‌ها از نوع توصيفی بود که در چارچوب يک طرح همبستگی انجام گرديد. نمونه‌ی پژوهش 152 نفر دانشجوی کارشناسی دانشگاه پيام نور تالش بودند که با روش نمونه‌گيری تصادفی انتخاب شدند و پرسشنامه نگرانی ايالت پنسيلوانيا، پرسشنامه عدم تحمل بلاتکليفی فريستون و همکاران و مقياس نشخوار فکری نولن هوکسما و مارو را تکميل نمودند. برای تحليل داده‌ها از آزمون همبستگی و تحليل رگرسيون استفاده گرديد. يافته‌ها: يافته‌های پژوهش نشان داد که بين عدم تحمل بلاتکليفی و نشخوار فکری با نگرانی همبستگی مثبت و معنادار وجود دارد. همچنين بين عدم تحمل بلاتکليفی و نشخوار فکری نيز همبستگی مثبت معنادار مشاهده گرديد. بر اساس نتايج تحليل رگرسيون گام به گام، سازه‌های عدم تحمل بلاتکليفی و نشخوار فکری توانستند 30 درصد از تغييرات نگرانی را تبيين کنند. نتيجه‌گيری: هدف قرار دادن سازه شناختی عدم تحمل بلاتکليفی و نشخوار فکری در درمان می‌تواند شيوه‌ی مؤثری در کاهش نگرانی باشد.