اثر آموزش کنش‌های اجرایی مبتنی بر رایانه بر عملکرد اجرایی و نشانه‌های رفتاری کودکان مبتلا به اختلال نارسایی توجه/ فزون کنشی

مقدمه: اختلال نارسايی توجه/ فزون کنشی يک اختلال روان‌پزشکی است که در دوره کودکی ظاهر می‌شود و شايع‌ترين اختلال عصبی در دوران کودکی است. هدف پژوهش بررسی اثر آموزش کنش‌های اجرايی مبتنی بر رايانه بر عملکرد اجرايی و نشانه‌های رفتاری کودکان مبتلا به نارسايی توجه/ فزون کنشی بود. روش: اين مطالعه بر روی شش دانش آموز مبتلا به نارسايی توجه/ فزون کنشی (دو دانش آموز از هر زير ريخت اين اختلال) از شهر پل سفيد انجام شد. برای سنجش نشانه‌های رفتاری اين اختلال و بهره هوشی به ترتيب از پرسشنامه علائم مرضی کودک- 4 و آزمون ماتريس‌های پيشرونده‌ی رنگی ريون استفاده شد. برای اندازه گيری توجه پايدار از نرم افزار فارسی آزمون عملکرد پيوسته، برای اندازه گيری توانايی طرح ريزی از نرم افزار فارسی آزمون برج لندن و برای اندازه گيری نشانه‌های رفتاری از مقياس سوانسون، نولان و پلهام- 4 استفاده شد. داده‌ها با روش مقايسه نرخ رفتار خط پايه با مرحله درمان و اندازه اثر کوهن تحليل شدند. يافته‌ها: نتايج نشان داد که آموزش کنش‌های اجرايی مبتنی بر رايانه باعث افزايش توجه پايدار و طرح ريزی و کاهش نشانه‌های نارسايی توجه/ فزون کنشی در همه زير ريخت‌ها شد. نتيجه‌گيری: اين مطالعه نشان داد که استفاده از آموزش کنش‌های اجرايی مبتنی بر رايانه می‌تواند نشانه اين اختلال را کاهش و عملکرد اجرايی را افزايش دهد. بنابراين پيشنهاد می‌شود از آموزش کنش‌های اجرايی مبتنی بر رايانه به عنوان روشی مکمل برای درمان اين اختلال استفاده شود.