کارکردهای اجرایی در افراد افسرده و غیر افسرده

مقدمه: وجود نقايص در کارکردهای اجرايی، بويژه توجه در بيماران افسرده به خوبی مشخص شده است در اين راستا، هدف مطالعه حاضر بررسی کارکردهای اجرايی در افراد افسرده، با تأکيد بر توجه انتخابی، انتقالی و پايدار، در مقايسه با همتايان سالم بود. روش: مطالعه حاضر يک پژوهش تحليلی از نوع مقطعی و علی مقايسه‌ای است و جامعه آماری آن کليه افراد افسرده مراجعه کننده به يک کلينيک روان‌شناسی در شهر تهران بودند. پس از انجام غربالگری با استفاده از پرسشنامه افسردگی بک و مصاحبه تشخيصی ساختار نيافته بر اساس متن بازنگری شده نسخه چهارم راهنمای تشخيصی و آماری اختلالات روانی، تعداد 30 نفر از افراد مبتلا به افسردگی به روش نمونه‌گيری در دسترس انتخاب و تعداد 30 نفر از افراد سالم از نظر جنس، سن، وضعيت تأهل و ميزان تحصيلات با گروه بيمار همتا شدند. سپس آزمون‌های رايانه‌ای استروپ، دسته‌بندی کارت‌های ويسکانسين و عملکرد مداوم، بر روی آزمودنی‌های هر دو گروه اجرا شد. يافته‌ها: برای تحليل داده‌ها از آزمون تی دو گروه مستقل و تحليل واريانس چندمتغيری استفاده شد. نتايج مطالعه نشان داد که دو گروه از نظر توجه انتخابی و توجه انتقالی با يکديگر تفاوت معنادار دارند، اما بين دو گروه در توجه پايدار تفاوت معناداری مشاهده نشد. نتيجه‌گيری: يافته‌های اين پژوهش تلويحات قابل توجهی در خصوص نقش افسردگی در تخريب کارکردهای اجرايی به خصوص در توجه پايدارِ و همچنين اهميت به کارگيری درمان‌های افسردگی متمرکز بر نقايص کارکرد اجرايی اين افراد، را در بر دارد.