چکیده مقاله
مقدمه: انتشار مقاله در مجلات علمی پژوهشی، به عنوان يکی از مجراهای ارتباط علمی ميان پژوهگشران، به روند توسعه علم و فناوری در کشور ما سرعت بخشيده است. بررسی وضعيت مقالات منتشر شده در نشريات دارای درجه (علمی- پژوهشی و علمی- ترويجی)، شمايی کلی از آثار انتشار يافته از پژوهشگران در مجلات را در اختيار مديران نشريات و نيز خوانندگان آنها قرار می‌دهد. پژوهش حاضر با هدف بررسی وضعيت همکاری نويسندگان مقالات در مجله علمی پژوهشی روان‌شناسی بالينی دانشگاه سمنان در سال‌های 1388 تا 1391 صورت گرفت. روش: پژوهش حاضر به شيوه علم سنجی و تحليل داده‌ها با کمک نرم افزا اکسل (Excel) انجام شده است. يافته‌ها: نتايج نشان داد که 128 مقاله در طی بازه زمانی انجام پژوهش، توسط 431 نويسنده در مجله روان‌شناسی بالينی نگارش يافته بود که در مجموع، تعداد 124 نفر زن (8/28 درصد) و 307 نفر مرد (2/71 درصد) بوده‌اند. ميانگين تعداد نويسندگان در طی بازه زمانی انجام پژوهش، 35/3 بود. يافته‌ها نشان داد که متخصصان و پژوهشگران "دانشگاه اصفهان" در مجموع با انتشار 18 مقاله، بيشترين سهم را در انتشار مقالات مجله روان‌شناسی بالينی دانشگاه سمنان به خود اختصاص داده‌اند. تنها 6 مقاله (7/4 درصد) از مجموع 128 مقاله منتشر شده در بازه زمانی انجام پژوهش، صرفاً دارای يک نويسنده بوده‌اند. ميانگين ضريب همکاری گروهی نويسندگان مقالات در مجله، 7/0 است. نتيجه‌گيری: ميزان همکاری گروهی بين توليد کنندگان مقاله در مجله در سطح بالايی قرار دارد.