چکیده مقاله
مقدمه: هدف پژوهش حاضر بررسی تأثير درمان مبتنی بر تعامل والد- کودک روی مادران بر ميزان کاهش علائم نافرمانی مقابله‌ای در کودکان پيش دبستانی بود. روش: جامعه آماری شامل همه کودکان سنين 4 تا 7 ساله تحت آموزش در مهد کودک‌های خصوصی زير نظر سازمان بهزيستی مشهد بود. آزمودنی‌ها شامل 30 کودک دارای اختلال نافرمانی مقابله‌ای و مادران آنها بودند که به شيوه نمونه گيری در دسترس و با استفاده از پرسشنامه علائم مرضی کودک انتخاب شدند. آزمودنی‌ها به طور تصادفی در دو گروه (15 نفر گروه آزمايش و 15 نفر گروه مقايسه) جايگزين شدند. مادران گروه آزمايش در 7 جلسه درمان مبتنی بر تعامل والد- کودک شرکت نموده و سپس از هر دو گروه پس آزمون گرفته شد. يافته‌ها: نتايج تحليل کوواريانس نشان داد که درمان تعامل والد- کودک، در شدت علائم نافرمانی مقابله‌ای در گروه آزمايش از نظر آماری کاهش معناداری پديد آورده است. نتيجه‌گيری: درمان مبتنی بر تعامل والد- کودک روی مادران، می‌تواند علائم نافرمانی مقابله‌ای کودک را کاهش دهد.