اثربخشی مداخله ی مثبت نگر گروهی در کاهش نگرش های ناکارآمد و افزایش میزان شادکامی دختران نوجوان

مقدمه: مداخلات مثبت‌نگر با تمرکز بر نقاط مثبت و توانمندی‌های افراد، يکی از انواع مداخلات نسبتاً جديد در روان‌شناسی می‌باشند . اين پژوهش با هدف بررسی اثربخشی مداخله‌ی مثبت‌نگر در کاهش نگرش‌های ناکارآمد و افزايش ميزان شادکامی دختران نوجوان انجام شده است. روش: 31 نفر از دانش‌آموزان 14 تا 15 سال، با روش نمونه‌گيری در دسترس انتخاب شدند و به صورت تصادفی در دو گروه آزمايش وکنترل جای گرفتند. آموزش‌های مثبت‌نگر در طی 11 جلسه‌ی 2 ساعته، به افراد گروه آزمايش ارائه شد. در اين مدت ، گروه کنترل هيچ آموزشی را دريافت نکرد. نگرش‌های ناکارآمد توسط مقياس نگرش‌های ناکارآمد ويسمن و ميزان شادکامی توسط پرسشنامه شادکامی آکسفورد قبل و بعد از مداخله و 4 و 9ماه پس از اتمام مداخله اندازه‌گيری شد. يافته‌ها: نتايج اندازه‌گيری‌های مکرر نشان داد که آموزش‌های مثبت‌نگر باعث کاهش معنادار نگرش‌های ناکارآمد و افزايش معنادار ميزان شادکامی گروه آزمايش در مقايسه با گروه کنترل شده است. نتيجه‌گيری: بر اساس نتايج به دست آمده می‌توان گفت مداخلات مثبت‌نگر نه تنها باعث کاهش نگرش‌های ناکارآمد می‌شوند، بلکه ميزان شادکامی را نيز را افزايش می‌دهند؛ بنابراين می‌توان آنها را برای کاهش مشکلات روان‌شناختی که زمينه‌ساز بروز اختلالات روانی هستند و همچنين برای ارتقای کيفيت زندگی به کار برد.