بررسی تاثیر تطبیق منزل بر سطح تکامل در کودکان فلج مغزی 15 تا 60 ماهه

زمينه و هدف: هدف اين مطالعه تعيين تاثير تطبيق منزل بر سطح تکامل در کودکان فلج مغزی 15 تا 60 ماهه می باشد. روش بررسی: در اين مطالعه ی تجربی، 40کودک 15 تا60 ماهه ی فلج مغزی از بين مراجعه کنندگان به کلينيک های توانبخشی تهران مطابق معيارهای تحقيق انتخاب شدند و پس از همتاسازی از نظر نوع فلج مغزی، نوع کلينيک، سن کودک، بهره ی هوشی، تعداد جلسات کاردرمانی و سطح طبقه ای عملکرد حرکتی درشت به صورت تصادفی در دو گروه کنترل و مداخله قرار گرفتند.ابزار جمع آوری داده ها شامل: فرم مشخصات دموگرافيک و آزمون غربالگری تکاملی سنين و مراحل بود. داده ها در 2 نوبت، قبل از مداخله و 3 ماه بعد از مداخله توسط فردی غير از محقق جمع آوری شد. اجرای مداخله به اين شکل بود که محقق در منزل کودکان گروه مداخله حضور می يافت و آموزشهای مربوط به مراقبت های ويژه ی روزمره ی زندگی را به صورت عملی طی 1 جلسه ی 4 ساعته در منزل همراه با تطبيق منزل ارائه می داد. سپس در طول 3 ماه اجرای مداخله را توسط والدين پيگيری می کرد.در نهايت داده ها مورد تجزيه تحليل آماری قرار گرفتند. يافته ها: نتايج نشان داد که پيشرفت سطح تکامل به طور کلی در گروه مداخله نسبت به گروه کنترل بعد از 3 ماه مداخله به طور معناداری بيشتر بود (p=0.015).اما ميانگين پيشرفت در ابعاد ارتباط (p=0.713)، حرکات درشت (p=0.2)، حرکات ظريف (p=0.329) و حل مسئله (p=0.981) بين دو گروه معنادار نبود در حالی که ميانگين پيشرفت در بعد شخصيتی – اجتماعی تکامل بين دو گروه بعد از 3 ماه مداخله معنادار بود (p<0.001)و اين پيشرفت در گروه مداخله بيشتر بود. نتيجه گيری:در اين مطالعه اينگونه جمع بندی شد که تطبيق منزل و آموزش مراقبت های ويژه ی روزمره ی زندگی، به مراقبين، در منزل، باعث پيشرفت سطح تکامل به طور کلی در کودکان فلج مغزی 15 تا 60 ماهه می شود.

واژه‌های كليدي: فلج مغزی، تطبيق منزل، سطح تکامل