چکیده مقاله
مقدمه: هدف از پژوهش حاضر ساخت و اعتباريابی مقياسی جهت سنجش خوديابی بر اساس نظريه های مختلف شخصيت در دانشجويان دانشگاه سمنان بود. روش: پژوهش حاضر توصيفی و از نوع مطالعات همبستگی بود. بدين منظور تعداد 350 نفر از دانشجويان به روش نمونه‌گيری خوشه‌ای چندمرحله‌ای انتخاب و به ابزارهای محقق‌ساخته خوديابی، عزت نفس روزنبرگ، افسردگی و اضطراب بک پاسخ دادند. برای تحليل داده‌ها از روش تحليل عاملی، ضريب آلفای کرونباخ و همبستگی پيرسون استفاده شد. يافته‌ها: نتايج تحليل عاملی نشان داد که مقياس محقق ساخته خوديابی چهار عامل خودآگاهی، مجذوبيت، استعلا و رشد شخصی را اندازه‌گيری می‌کند. همچنين نتايج همبستگی پيرسون نشان داد که خوديابی با عزت‌نفس ، اضطراب و افسردگی رابطه معناداری دارد. علاوه بر آن اعتبار مقياس خوديابی با استفاده از ضريب آلفای کرونباخ برای کل مقياس 89/0 و هر کدام از خرده مقياس‌ها شامل خودآگاهی 89/0، مجذوبيت 89/0، استعلا 84/0 و رشد شخصی 88/0 به دست آمد. نتيجه‌گيری: يافته‌های پژوهش بيانگر اين است که مقياس SDS در جامعه دانشجويان از خصوصيات روانسنجی قابل قبولی برخوردار است و می‌توان از آن به عنوان ابزاری معتبر در پژوهش‌های روانشناختی استفاده کرد.