مقایسه ی عدم تحمل ابهام و کمال‌گرایی در بین بیماران مبتلا به اختلال وسواسی_جبری و افراد عادی

مقدمه: پژوهش حاضر با هدف مقايسه عدم تحمل ابهام و کمال گرايی در بيماران مبتلا به اختلال وسواس فکری-عملی و افراد عادی صورت گرفت. روش: اين پژوهش از نوع توصيفی و پس رويدادی بود. نمونه ای شامل 30 فرد مبتلا به اختلال وسواس فکری- عملی( 16 زن و 14 مرد) و 30 فرد عادی (16 زن و 14 مرد) به شيوه در دسترس انتخاب شدند. برای اندازه گيری متغيرها از مقياس عدم تحمل ابهام باهر و داگاس (2002) و پرسشنامه کمال‌گرايی چندبعدی تهران (1384-1382) و جهت تحليل داده‌ها از تحليل واريانس چند متغيره استفاده شد. يافته‌ها: تحليل داده‌ها نشان داد که افراد مبتلا به اختلال وسواس فکری- عملی از کمال گرايی و عدم تحمل ابهام بيشتری نسبت به افراد عادی برخوردارند. نتيجه‌گيری: مبتنی بر يافته پژوهش حاضر، می‌توان بيان داشت که عدم تحمل ابهام و کمال گرايی دو سازه شناختی هستند که زمينه را برای بروز و تشديد علائم اختلال وسواس فکری- عملی مهيا نموده و از اين رو در مداخلات درمانی، تمرکز بر تعديل اين دو سازه از اهميت ويژه برخوردار است.