فراتحلیل اثربخشی مداخله تحلیل رفتارکاربردی بر مهارت های زبانی کودکان مبتلا به اختلال اوتیسم

مقدمه:درسال های اخير بسياری از مطالعات، به بررسی اثربخشی مداخلات متفاوت بر روی کودکان مبتلا به اختلال اتيسم پرداخته اند. يکی از مداخلات مؤثر بر روی اين کودکان، روش تحليل رفتار کاربردی است. در تعداد زيادی از کوشش های بالينی و پژوهش های موردی، ميزان اثر بخشی اين روش در کودکان مبتلا به اختلال اتيسم اندازه گيری شده است که نتايج متفاوتی را نشان می دهند؛ بنابراين لزوم استفاده از فراتحليل جهت ارائه يک نتيجه کلی احساس می شود. هدف پژوهش حاضر نيز اين است که با استفاده از الگوی پژوهشی فراتحليل وبا جمع آوری و ترکيب نتايج پژوهش های مختلف، اندازه اثرروش تحليل رفتارکاربردی را بر بهبود مهارت های زبانی کودکان مبتلا به اختلال اوتيسم مورد بررسی قرار دهد.

روش:10 مطالعه خارجی مورد قبول از نظر روش شناسی، گردآوری و فراتحليل شدند. ابزار پژوهش فهرست وارسی فراتحليل بود. اندازه اثر هر پژوهش به صورت دستی محاسبه شد.

يافته ها: ميانگين اندازه اثر مداخله روش تحليل رفتار کاربردی بر بهبود مهارت های زبان بيانی کودکان مبتلا به اختلال طيف اوتيسم79/1 ، بر مهارت های زبان دريافتي56/1 و بر مهارت های زبان مرکب 21/1 به دست آمد که طبق جدول کوهن در سطح زياد است.

نتيجه گيری: نتايج اين فراتحليل از تأثير مداخله روش تحليل رفتار کاربردی بر بهبود مهارت های زبانی کودکان مبتلا به اختلال اوتيسم حمايت می کند.