تاثیرآموزش راهبردهای نظم جویی هیجان در قضاوت اخلاقی با توجه به ظرفیت حافظه کاری

هدف: هدف از مطالعه حاضر، بررسی تأثیر آموزش نظم­جویی هیجان در قضاوت اخلاقی با توجه به ظرفیت حافظه کاری بود. روش: بدین منظور، 158 نفر (45 مرد و 113 زن) از دانشجویان دانشگاه خوارزمی  در این مطالعه شرکت کردند. تمام  شرکت­ کنندگان با استفاده از شاخص حافظه کاری مورد ارزیابی قرار گرفتند و بر اساس نمرات انتهایی توزیع دو گروه با ظرفیت حافظه کاری بالا و پایین برای شرکت در جلسات آموزشی انتخاب شدند. هر گروه، 14 نفر (9 زن و 5 مرد)، به مدت ده جلسه تحت آموزش راهبردهای نظم­جویی هیجان قرار گرفتند. قضاوت اخلاقی در پنج دسته مختلف (معماهای شخصی، شخصی آسان، شخصی دشوار، غیرشخصی و کنترل) که در سه مرحله (قبل از آموزش، در حین آموزش و بعد از آموزش) ارزیابی شد. برای تجزیه و تحلیل داده­ها از تحلیل واریانس مختلط استفاده شد. یافته ­ها: نتایج نشان داد در پاسخ­ های سودگرایانه و زمان واکنش به معماهای قضاوت اخلاقی بین دو گروه با نمرات حافظه کاری پایین و بالا تفاوت معناداری وجود ندارد. همچنین یافته­ ها بیانگر این است که آموزش نظم ­جویی هیجان منجر به افزایش پاسخ ­های سودگرایانه در همه معماهای اخلاقی به جزء معمای کنترل شده است. افزون بر این موارد، آموزش نظم جویی هیجان در زمان واکنش به معماهای اخلاقی شخصی و نیز شخصی­ دشوار تأثیر داشته است. نتیجه­ گیری: با توجه به یافته­ ها، به نظر می­رسد آموزش نظم­ جویی هیجان در پاسخ­دهی سودگرایانه و زمان واکنش  به معماهای اخلاقی به ویژه معمای اخلاقی شخصی تأثیر داشته است. این می ­تواند به عنوان یک شاخص بیانگر این باشد که چطور آموزش نظم ­جویی هیجان می­ تواند پاسخ هیجانی را در طول قضاوت اخلاقی تحت تأثیر قرار دهد.