هَماکارها؛ پنجره ای باز به دنیای مراقبت از کودکان فلج مغزی

زمينه و هدف: هَماکار، به مشغوليت دو يا چند نفر در يک کاره اطلاق می گردد که افراد بصورت فعالانه و در يک چارچوب زمانی، بصورت جسمی، هيجانی و فکری در آن درگير هستند. هدف از اين مطالعه، تبيين هَماکارهای مادران کودکان فلج مغزی از ديدگاه مادران، کودکان فلج مغزی و کاردرمانگران در جامعه ايرانی بود. روش بررسی: اين مطالعه کيفی قسمتی از يک مطالعه نظريه پايه است که با مشارکت 3 کودک فلج مغزی، 13نفر از مادران آنها و 6 کاردرمانگر انجام شد. افراد با استفاده از روش نمونه گيری هدفمند و در ادامه نمونه گيری نظری انتخاب شدند. داده ها با استفاده از مصاحبه فردی و گروهی بصورت نيمه ساختارمند، مشاهده هدفمند در منزل و کلينيک، فيلم ويدئويی و خاطره جمع آوری شد. کليه مصاحبه ها ضبط شده، بازنويسی و مرور شدند. سپس به روش تحليل محتوی کيفی و با استفاده از آناليز مقايسه مداوم مورد تجزيه و تحليل قرار گرفتند. يافته ها: از مجموع مصاحبه ها، 695 کد باز يا اوليه بدست آمد. اين کدها در طی فرايند تجزيه و تحليل در چهار درونمايه اصلی: مواجهه با مشکلات مراقبت فردی، پی جوئی برای درمان، چالشهای تطابقی مراقبت آموزشی و محدود شدن اوقات فراغت والدين به عنوان هَماکارهای های اصلی مادران کودکان فلج مغزی طبقه بندی شدند. نتيجه گيری: شناخت هَماکارها، نگرش ما را نسبت به مراقبت های ويژ ه ای که مادران کودکان فلج مغزی، علاوه بر مراقبت های معمولی، در قبال فرزندانشان انجام می دهند توسعه داده و به مديريت مراقبتی کودک برای مدت زمان طولانی کمک کرده و آگاهی ما را از مشکلات و موانع مراقبتی افزيش می دهد.

واژه‌های كليدي: کودک، فلج مغزی، مراقبت، هندلينگ، کو-آکوپيشن، آناليز مقايسه مداوم،