تبیین ادراک بیماران و پرستاران بخش اورژانس از مفهوم مراقبت

مقدمه: بين توقعات بيماران و مراقبت واقعی که آنان توسط پرستاران دريافت می‌کنند اختلاف وجود دارد. از آن جايی که بيماران بخش اورژانس نيازمند درمان و مراقبت فوری وخاص هستند، درک انتظارات آن‌ها جهت ارائه مراقبت مطلوب ضروری است. همچنين درک پرستاران در ارائه مراقبت در شرايط اورژانس به گونه‌ای ديگر می‌باشد. مطالعه حاضر با هدف تبيين ادراک بيماران و پرستاران از مراقبت در بخش اورژانس انجام گرديد. روش: اين بررسی از نوع کيفی به شيوه تحليل محتوا انجام شد که طی آن 25 پرستار و بيمار در مدت شش ماه به روش نمونه‌گيری مبتنی بر هدف در بخش های اورژانس دو بيمارستان آموزشی شهر تهران انتخاب و بررسی شدند. داده ها از طريق مصاحبه های نيمه ساختار جمع آوری و همزمان با استفاده از آناليز محتوای کيفی قراردادی تجزيه و تحليل گرديدند. يافته‌ها: آناليز مستمر و مقايسه‌ای داده‌ها نشان داد که ادراک پرستاران و بيماران از مراقبت در دو طبقه نياز بيماران و انجام وظايف و کارهای روتين توسط پرستاران قرار گرفته است. نياز بيماران از مراقبت شامل سه زير طبقه تسکين و رفع سريع درد و رنج ناشی از بيماری، حفظ حريم و احترام و تعيين سريع وضعيت بستری بوده است. اما درک پرستاران از مراقبت که همان طبقه انجام وظايف و کارهای روتين بوده است از سه زير طبقه انجام کار بصورت دقيق، سريع و جامع تشکيل شده است. نتيجه‌گيری: همانگونه که ملاحظه می‌شود معنای مراقبت در بيماران اورژانس مبتنی بر درک نياز و شرايط حاد خودشان می‌باشد اما پرستاران مراقبت را براساس شرايط و موقعيت سازمانی درک و تجربه می‌کنند. اين موارد نشان دهنده وجود واگرايی معنايی قابل توجه بين ادراک بيماران و پرستاران بوده است. برای کاهش تنش‌ها و بهينه سازی کيفيت مراقبت، پرستاران و مديران بايد به حل اين چالش توجه نمايند.