بررسی تاثیر آموزش به شیوه ایفای نقش بر بهبود تصور از خود نوجوانان

مقدمه : اين تحقيق با هدف بررسی تاثير آموزش به شيوه ايفای نقش بر بهبود تصور از خود نوجوانان دختر کارکنان سپاه انجام شده است. روش: ابتدا کليه دانش آموزان يکی از مراکز آموزشی در مقطع راهنمايی با روش نمونه گيری سرشماری پرسشنامه تصور از خود بک را تکميل کردند. در مرحله بعد، 202 نفردرهرسه پايه تحصيلی که پايين‌ترين نمرات را در مقايسه با ساير اعضاء گروه کسب کرده بودند، برگزيده شدند وبه طورتصادفی در دو گروه آزمايشی و کنترل جايگزين شدند(101 نفر گروه آزمايش و 101 نفر گروه کنترل). برای گروه آزمايش در سه پايه تحصيلی بطور جداگانه، شش جلسه 90 دقيقه‌ای آموزش به شيوه ايفای نقش برگزارگرديد. درپايان آموزش هردو گروه آموزشی و کنترل مجدداً مورد آزمون قرار گرفتند. برای تحليل داده ها از شيوه تحليل اختلاف ميانگين نمره های بدست آمده در پيش آزمون وپس آزمون بااستفاده از آزمون t بهره گرفته شد. نتايج : يافته های بدست آمده نشان داد؛ بين تصورازخود دانش آموزانی که تحت آموزش با روش ايفای نقش قرار گرفتند با دانش آموزانی که چنين آموزشی را دريافت نکرده‌اند، تفاوت معنی دار وجود دارد. نتيجه گيری : از روش آموزش به شيوه ايفای نقش می توان به عنوان روشی کارآمد در بهبود تصورازخود نوجوانان دختر استفاده نمود.