مقایسه سلامت روان و شیوه های فرزند پروری در بین افراد معتاد و غیر معتاد

مقدمه: امروزه مسئله اعتياد علاوه بر مشکلات فردی، اجتماعی يک مشکل خانوادگی هم می باشد. معضل اعتياد بر روی بهداشت روانی فرد معتاد و خانواده وی نيز اثر بدی می گذارد. بر اين اساس مقاله حاضر می کوشد تا وضعيت کيفيت فرزند پروری و سلامت روانی افراد معتاد را با افراد غير معتاد مورد مقايسه قرار می دهد. روش: روش تحقيق حاضر علی مقايسه ای (پس رويدادی) و مقطعی می باشد. به عبارت ديگر درپژوهش حاضر دو گروه افراد معتاد و غير معتاد از نظر وضعيت فرزند پروری در گذشته و وضعيت سلامت روانی در حال حاضر مورد مقايسه قرار گرفته اند. تعداد 25 نفر معتاد و 25نفر از افراد عادی انتخاب شدند. ابزار جمع آوری اطلاعات عبارت بود از: چک ليست نشانه‌های روانی SCL90 و از پرسشنامه محيط خانوادگی استفاده شد. يافته ها: نتايج نشان داد که در مقياسهای سايکوتيک، ترس مرضی، پر خاشگری، اضطراب، افسردگی، حساسيت بين فردی ميزان علائم اختلال در افراد معتاد بيش از افراد غير معتاد بوده ولی در مقياسهای شکايت جسمانی، وسواس عملی ـ فکری و افکار پارانويا تفاوت معناداری بين دو گروه وجود نداشت (05/0P<) از سويی ديگر در شيوه فرزند پروری، کنترل- آزادی بين دو گروه تفاوت معنی داری نبود در حاليکه شيوه فرزند پروری گرمی ـ سردی در بين دو گروه تفاوت معنی داری را نشان داد (0001/0P<). نتيجه گيری: هر يک از شيوه های فرزند پروری تأثيرات متفاوتی بر سلامت روانی فرزندان دارد. لازم است والدين از تأثير هر يک از اين الگوهای فرزند پروری بر وضعيت روانی و رفتاری فرزندانشان آگاهی‌ داشته باشند تا بتوانيد از آسيبهای اجتماعی از جمله اعتياد فرزند پيش گيری نمايند.