XML مقایسه سبکها و مکانیزم‌های دفاعی بیماران مبتلا به اختلال وسواس بی‌اختیاری و افراد سالم

مکانيزم‌های دفاعی مسئوليت محافظت از «من» را در مواجهه با شکل‌های مختلف اضطراب برعهده دارند و از آن جهت که در نظام روان تحليل‌گری هر اختلال روانی با مکانيزمهای دفاعی غيرانطباقی مشخصی همراه است، اين مطالعه با هدف تعيين سبکها و مکانيزمهای دفاعی افراد مبتلا به اختلال وسواس بی‌اختياری و مقايسه آنها با افراد بهنجار انجام پذيرفته است. روش: اين مطالعه از نوع توصيفی پس رويدادی است که در آن از جامعه مبتلايان به اختلال وسواس – بی اختياری ساکن در شهر تهران نمونه‌ای 30 نفره، با روش نمونه گيری در دسترس، انتخاب شد و با 30 نفر از افراد بهنجار مقايسه شدند. ابزار مورد استفاده جهت سنجش مکانيزمهای دفاعی پرسشنامه سبکهای دفاعی (DSQ-40) می‌باشد. داده‌های به دست آمده با روش آماری مقايسه ميانگين‌های آزمون t مورد تجزيه تحليل قرار گرفت. يافته ها: تحليل داده‌ها مشخص کرد که تفاوت معنا داری ميان بيماران مبتلا به وسواس- بی اختياری و گروه بهنجار از نظر سبکهای دفاعی مورد استفاده وجود دارد. افراد مبتلا به اختلال مذکور، بيشتر از سبکهای دفاعی رشد نايافته و روان آزرده استفاده می‌کنند. به علاوه مشخص گرديد که دفاعهای گذار به عمل، تشکل واکنشی و ابطال در اختلال وسواس- بی‌اختياری بيشترين سهم را دارند و افراد مبتلا نسبت به گروه بهنجار از دفاعهای نام برده بيشتر استفاده می‌کنند. نتيجه گيری:يافته‌های اين پژوهش به‌طورکلی با يافته‌های ساير مطالعات قابل مقايسه هستند، با اين حال انجام پژوهش در زمينه مکانيزمهای دفاعی در ايران نيازمند توجه بيشتری است.