مقایسه آسیب پذیری‌ فرهنگی و اجتماعی دختران و پسران

آسيب شناسی و تعيين آسيب پذيری جوانان گام اساسی در مصون سازی آنها در برابر تعييرات ارزشی، فرهنگی و اجتماعی است. تحقيق حاضر در‌صدد برآمده است تا آسيب پذيری‌های فرهنگی و اجتماعی را در بين نوجوانان و جوانان کشور مورد بررسی قرار دهد. روش: تحقيق حاضر يک مطالعه توصيفی و تحليلی است. جمعيت مورد بررسی با بهره‌گيری از روش نمونه‌گيری خوشه‌ای چند مرحله‌ای انتخاب شدند و شامل 1030 نفر از نوجوانان و جوانان شهرهای مختلف کشور بود. ابزار جمع‌آوری اطلاعات، پرسشنامه محقق ساخته بود. به منظور تجزيه و تحليل داده‌ها از آزمون t استفاده شد. نتايج: نتايج بدست آمده نشان داد که 5/12% از نوجوانان و جوانان مورد بررسی دارای آسيب پذيری زياد و خيلی‌زياد هستند. همچنين ملاحظه شد که در ابعاد عدم رعايت حجاب و پوشش اسلامی، گرايش به اعتياد، تصور از خود، ارتباط با دوستان ناباب، داشتن نگرش فمينيستی، گرايش به استفاده از ماهواره و رسانه‌های خارجی، لذت طلبی و ماديگرايی، ارتباط با جنس مخالف، ضعف هويت ملی و نحوه گذران اوقات فراغت در سطح 01/0>p و در غرب گرايی و قانون گريزی در سطح 05/0>p تفاوت معنی‌داری بين دختران و پسران از نظر ميزان آسيب پذيری وجود دارد. بحث: با توجه به جمعيت جوان کشور و با توجه به اينکه آسيب‌پذيری نوجوانان و جوانان در واقع شروع آسيب پذيری حداقل دو نسل آينده جامعه است توجه بيش از پيش مسئولين امور فرهنگی ضرورت دارد ضمن اينکه در برنامه و اولويت مصون سازی لازم است به نوع تفاوت آسيب‌پذيری در بين دختران و پسران توجه شود.