تهیه و طراحی مقیاس فرآیندهای خانوادگی برای خانواده های ایرانی

هدف: با توجه به اهميت فرآيندهاي تشخيصي در برنامه هاي درماني و ضرورت ساخت ابزار هاي روا و پايا، اين پژوهش با هدف طراحي يک مقياس داراي پايايي و روايي براي ارزيابي فرآيندهاي خانواده هاي ايراني انجام شده است.
روش: اين بررسي از نوع ابزارسازي است و در دو مرحله مقدماتي (225 زوج) و بررسي اصلي (1100 زن و مرد متاهل) انجام شد. آزمودني ها در مرحله مقدماتي به شيوه نمونه گيري هدفمند و در مرحله بررسي اصلي به شيوه خوشه اي- تصادفي انتخاب شدند. بر پايه بررسي مقدماتي يک مقياس 55 سوالي تهيه شد و در بررسي اصلي، فرم اوليه مقياس (مقياس فرآيندهاي خانواده) تکميل گرديد. براي تحليل داده ها روش هاي تحليل عامل، ضريب همبستگي و آزمون t مستقل به کار برده شد.
يافته ها: تحليل عاملي نشان دهنده وجود پنج عامل در مقياس فرآيندهاي خانواده (انسجام خانوادگي، ارتباطات خانوادگي، راهبردهاي مقابله، مهارت هاي حل مساله و باورهاي مذهبي) بود. براي بررسي روايي و پايايي اين مقياس روش هاي بازآزمايي، ضريب آلفا و روايي همگرا و واگرا به کار برده شد که نتايج اين تحليل ها گوياي کفايت مقياس فرآيندهاي خانواده بود.
نتيجه گيري: مقياس فرآيندهاي خانوادگي داراي روايي و پايايي براي استفاده در ايران است.

كليد واژه: فرآيند خانواده، مقياس فرآيندهاي خانوادگي، كاركردهاي خانواده