رابطه بین انسجام فضایی- زمانی با علایم مثبت و منفی ‏در بیماران مبتلا به اسکیزوفرنیا

تحقيقات روان­شناختی و عصب­روان­شناختی جديد نشان مي­دهند که به­منظور درک و شناخت ماهيت اختلال اسکيزوفرنيا تمرکز بر نشانگان و ابعاد و علايم خاص اين اختلال، مفيدتر از تمرکز بر زيرمجموعه­های اين اختلال در نظام­های طبقه­بندی است. هدف از پژوهش حاضر مطالعه رابطه بين انسجام فضايی- زمانی با علايم مثبت و منفی در اختلال اسکيزوفرنيا بوده است.

  روش­: گروه نمونه شامل 50 بيمار مبتلا به اختلال اسکيزوفرنيا بودند که به وسيله آزمايه انسجام فضايی- زمانی مورد ارزيابی قرار گرفتند.

  يافته­ها : هر چقدر افزايش ميزان علايم مثبت و منفی بيشتر باشد، عملکرد بيماران مبتلا به اسکـيزوفرنيا در آزمايه انسـجام فضايی- زمانی ضـعيف­تر مي­شود.

  نتيجه­گيری: با افزايش علايم مثبت و منفی، توانايی انسجام فضايی- زمانی بيماران مبتلا به اسکيزوفرنيا کاهش مي­يابد.