چکیده مقاله
پژوهش حاضر با هدف روشن ساختن نقش ميانجيگر سبکهای مقابله با تنيدگی در بررسی رابطه بين استرس تحصيلی و بهزيستی ذهنی انجام گرفت.
روش : در نمونهای متشـکل از 415 آزمـودنی (165 پسـر و 250 دختر)، پرسشنامه استرس زندگی دانشجويی (SLSI) ، پرسشنامه مقابله با موقعيتهای استرسزا (CISS) و مقياسهای بهزيستی ذهنی (SWS) ارزيابی شد. با استفاده از مدلهای تحليل رگرسيون سلسله مراتبی، نقش ميانجـيگر سبکهای مقابله در بررسی رابطه بين استرس تحصيلی و بهزيستی ذهنی مورد مطالعه قرار گرفت.
يافتهها : از بين سبکهای مقابله، تنها سبک مقابله مسالهمدار بهطور معنيداری رابطه منفی بين استرس تحصيلی و مقياس عاطفه مثبت و تنها سبک مقابله هيجانمدار بهطور معنيداری رابطه منفی بين استرس تحصيلی و مقياس عاطفه منفی را کاهش دادند. سبکهای مقابله مسالهمــــدار و هيجانمدار، بهطور معنيداری رابطه منفی بين استرس تحصيلی و مقياس رضايت از زندگی را کاهش دادند.
نتيجهگيری : توجه به نقش ميانجيگر سبکهای مقابله در بررسی رابطه بين استرس تحصيلی و بهزيستی ذهنی ضروری است.