اثربخشی آموزش جرات‌ورزی و ایمن‌سازی در مقابل تنیدگی ‏بر احساس غربت دانشجویان‏

پژوهـش حاضر به بررسی اثربخـشی روش آمـوزش جرات­ورزی و ايمن­سازی در مقابل تنيدگی بر احساس غربت دانشجويان دختر، با توجه به ويژگی شخصيت و سبک دلبستگی آنان پرداخته است.

  روش­: 249 دانشجوی دختر سال اول مراکز تربيت معلم، با محدوده سنی 17 تا 35 سال، از طريق پرسش­نامه­های احساس غربت، سبک دلبستگی و ويژگي­های شخصيت مورد ارزيابی قرار گرفتند. 90 دانشجو بر اساس اکتساب نمره بالاتر از ميانگين (1 واحد انحراف معيار بالاتر) و 30 نفر بر اساس اکتساب نمره پايين­تر از ميانگين (1 واحد انحراف معيار پايين­تر) در پرسش­نامه "احساس غربت" انتخاب شدند. سپس گروه نمونه (کسانی که نمره احساس غربت آنان 1 واحد انحراف معيار بالاتر از ميانگين بود)، به­طور تصادفی به 3 گروه دسته­بندی شده و در دو گروه آزمايش به مدت 12 جلسه تحت شيوه­های آموزشی قرار گرفتند. پس از آموزش، احساس غربت 3 گروه مورد ارزيابی قرار گرفت.

  يافته­­ها: نتايج آزمون t نشان داد که شيوه­های آموزشی به­کاررفته در تغيير احساس غربت دانشجويان موثر بوده است. احساس غربت با ويژگي­های نوروزگرايی بالا و برون­گرايی پايين تعيين ­گرديد. ميان سبک دلبستگی و احساس غربت تفاوت معني­داری مشاهده نشد.

  نتيجه­گيری: برنامه­های آموزش جرات­ورزی و ايمن­سازی در کاهش احساس غربت و استرس ناشی از حادثه انتقال موثر است.