مشکلات روانی- اجتماعی دختران نوجوان مبتلا به دیابت

دوره نوجوانی از آن جهت يکی از بحرانی ترين دوران زندگی فرد بشمار می رود که فرد در مرحله عبور از مرز کودکی به مرحله نوينی است که عميق ترين تغييرات شخصيتی و فيزيولوژيک را به همراه دارد. اغلب نوجوانان مشکلات هيجانی، رفتاری و اجتماعی را تجربه می کنند. ديابت نوع 1 با ايجاد تغييرات دائمی در زندگی تاثير منفی در کيفيت زندگی نوجوانان دارد. روش: در اين مطالعه کيفی، تعداد 20 دختران نوجوان مبتلا به ديابت عضو انجمن ديابت آذربايجانغربی و مراجعه کننده به درمانگاههای ديابت شهر اروميه با روش نمونه گيری مبتنی بر هدف مورد مطالعه قرار گرفتند. جمع آوری اطلاعات با استفاده از مصاحبه عميق انفرادی و تشکيل گروههای متمرکز و تجزيه و تحليل به روش تحليل محتوای کيفی انجام شد. نتايج: هفت طبقه و محور مربوط به مشکلات روانی- اجنماعی از مفاهيم استخراج گرديد. اين مشکلات که مربوط به آينده، زندگی توام با ديابت، مراقبت و درمان، خانواده، جامعه، امور تحصيلی- آموزشی، تغذيه و فعاليت بودند، همانند مانع در برابر کنترل ديابت و زندگی مطلوب عمل می کردند. نتيجه گيری: با توجه به ويژه گی سنی نوجوانان و ماهيت مزمن بيماری و نگاه جامعه و خانواده به بيماری ديابت، ضروری است با مداخلات مناسب و اصلاح الگوهای سازگاری در اين نوجوانان از مشکلات اجتماعی- روانی و بروز رفتارهای پاتولوژيک اين نوجوانان آينده ساز جلوگيری شده و کيفيت زندگی آنها ارتقاء يابد.