چکیده مقاله
تاب آوري توانايي انسان در مقابله با رويدادهاي ناگوار و آسيب زاست. اما همه افراد به يکسان تاب آور نيستند و تاب آوري مي تواند تحت تاثير عوامل مختلف کاهش و يا افزايش يابد. يکي از اين عوامل دوستي است. هدف از پژوهش حاضر، تعيين رابطه کيفيت دوستي، تقابل دوستي با تاب آوري است.
روش: 250 نفر از دانش آموزان (120 پسر و 130 دختر) سال سوم دبيرستان به روش نمونه گيري خوشه اي تصادفي از نواحي چهارگانه شهر شيراز انتخاب شدند. براي بررسي متغيرهاي پژوهش از سه پرسشنامه کيفيت دوستي، تقابل دوستي و تاب آوري استفاده شده است.
يافته ها: نتايج نشان داد که بين کيفيت دوستي، تقابل دوستي و تاب آوري رابطه اي مثبت و معنادار وجود دارد. بر اساس نتايج تحليل رگرسيون گام به گام مولفه هاي صميميت و افشاي خود، تقابل دوستي، وفاداري و اعتماد و مجاورت قادر به پيش بيني تغييرات تاب آوري هستند. در ارتباط با مولفه هاي کيفيت دوستي، دختران به صورت معناداري در صميمت و افشاي خود و تقابل دوستي بر پسران برتري دارند. همچنين نتايج نشان داد که دختران در استفاده از تاب آوري بر پسران پيشي مي گيرند.
نتيجه گيري: کيفيت دوستي و تقابل دوستي توان پيش بيني تاب آوري را دارند. بنابراين تشويق نوجوانان به برقراري چنين دوستي هايي مي تواند به ارتقا تاب آوري آنان ياري دهد. همچنين بايد توجه داشت که در مولفه هاي کيفيت دوستي، تقابل دوستي و تاب آوري ميان دو جنس تفاوت وجود دارد
.
كليد واژه: کيفيت دوستي، تقابل دوستي، تاب آوري، جنسيت