توجه انتخابی در بیماران تحت درمان نگهدارنده متادون

اين پژوهش با هدف بررسی توجه انتخابی يا سوگيری پردازش اطلاعات در بيماران تحت درمان نگهدارنده متادون انجام شد. شواهد قـابـل توجهی وجود دارد که افراد انتخابی به نشانه­هايی توجه مي­کنند که با موضوعات برجسته هيجانی آن­ها در ارتباط است و اگر به­صورت پيوسته به محرک تهديدکننده توجه شود، رفتار هدفمند فرد مختل مي­گردد.

  روش: 25 بيمار تحت درمان نگهدارنده متادون، 25 فرد بهنجار (بدون سابقه مصرف مواد) و 25 بيمار وابسته به مواد در حال پرهيز، در اين مطالعه وارد شدند که هر سه گروه در متغيرهای سن، جنس و تحصيلات همتا شدند. ابزار پژوهش شامل سياهه افسردگـی يک، مقياس اضطراب حـالت- صفت اسپيلبرگر و تکليف تغييريافته پيگيری چشمی نقطه با کلمات مرتبط با اعتياد بود.

  يافته­ها: گروه دريافت­کننده متادون دارای اجتناب شناختی نسبت به محرک­های مرتبط با اعتياد بودند. مقايسه داده­های دو گروه بهبوديافته و گروه بهنجار نشان داد که در تکليف پيگيری چشمی نقطه تفاوتی در عملکرد آن­ها وجود ندارد. همچنين گروه بهبوديافته فاقد سوگيری توجه نسبت به محرک­های مرتبط با اعتياد بودند.

  نتيجه­گيری: يافته­های اين پژوهش با نتايج مطالعات ديگران هم­خوانی داشته و حاکی از آن است که افراد مصرف­کننده متادون دارای سوگيری شناختی هستند.